W powieści na pierwszym planie występują dwie pary bohaterów pozostających w nieformalnych, luźnych związkach. Każda z nich ma swoją własną historię. Obie jednak spotykają się w pewnym starym dworku. Zafascynowana nim dwójka młodych pisarzy postanawia go kupić, wyremontować i zamienić w przystań i schronienie dla artystów. Nowi właściciele domu muszą pokonać wiele przeszkód, ale do swojego zamiaru podchodzą z taką pasją i uporem, że dokonują swego, choć nie zdają sobie sprawy z tego, co ich spotka. Z domkiem wiążą się różne osoby: znajdujący się u kresu życia autor bestsellerów, zdesperowana aktorka, siostry piszące romanse i inna niespełniona pisarka, bezdomny i producent filmowy. Nad dworkiem ciąży jednak jakieś fatum. Giną kolejni ludzie, a jedynym związkiem między tymi wydarzeniami jest tylko ten, że wszystko dzieje się właśnie w tym domu. Zdarzają się wypadek za wypadkiem, w których giną kolejne osoby. Od trupów aż gęsto. Trudno powiedzieć czy to jakaś klątwa z przeszłości czy tylko seria nieszczęśliwych wypadków.

Książka stanowi połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. Choć tak dużo jest śmiertelnych wypadków do wyjaśnienia, to czyta się ją lekko. Nie budzi w odbiorcy napięcia i oczekiwania na wyjaśnienie czy też grozy właściwej dla kryminałów.

Powieść Pokój dla artysty można właściwie uznać za książkę z gatunku lekkich, łatwych i przyjemnych. Warto samemu sięgnąć po lekturę i ocenić wg własnych kryteriów i oczekiwań czytelniczych. Można w niej bowiem znaleźć różne charaktery, słabości ludzkiej natury, zwykłą chciwość i miłość też. Każdy może coś dla siebie w niej znaleźć.