Przejmująca historia ludzi żyjących w komunistycznych Chinach. Książka niesamowita, emocjonalna, prawdziwa. Autorka pokazuje stadium rozwoju totalitarnej ideologii i jej wpływ na życie głównych bohaterów Zhuli, Wróbla, Kaia oraz ich rodzin. Wiele emocji, wiele przemocy, zastanawiałam się często czy dominuje w tej powieści artyzm czy sadyzm? Trudno jednoznacznie ocenić wszystkie elementy powieści. Jaką rolę odgrywa muzyka w powieści? Ona jest głównym bohaterem, dlaczego? Co powoduje o postawach Chińczyków- wielowiekowe zniewolenie, uległość, tradycja czy strach o życie swoje i najbliższych? Dlaczego Mao Zedong a potem ,,banda czworga” osiągnęli taki sukces? Czy władza zawsze musi polegać na terrorze i martyrologii narodu? W imię czego i jakich zasad? Dlaczego społeczeństwo na to pozwala? Czy dlatego, że jak powiedział Tacyt ,, żądza władzy jest gwałtowniejsza od innych namiętności?

Maria Rubacha