8 października br. (wtorek), godz. 17.00 w Klubie Pro Libris im. Andrzeja K. Waśkiewiczana odbyła się promocja książki poetyckiej Pora słowa Pawła Kuszczyńskiego, poety i krytyka literackiego, prezesa poznańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, autora kilkunastu książek poetyckich.
Paweł Kuszczyński – poeta, krytyk literacki. Urodził się 7 czerwca 1939 roku. Liceum pedagogiczne ukończył w Kaliszu (1957 r.), studium nauczycielskie w Poznaniu (1959 r.). Studiował na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, którą ukończył w 1970 roku. Swoją pracę zawodową rozpoczął jako nauczyciel, następnie przez 43. lata pracował jako ekonomista. Wieloletni prezes Oddziału ZLP w Poznaniu.
Autor kilkunastu książek poetyckich m.in.: „Powroty” (1991 r.), „Róża spadająca kwiatem” (1993 r.), „Łąki wyobraźni” (1994 r.), „Widzieć choćby na chwilę” (1996 r.), „Być w słowie” (1998 r.), „Ciągle żywe okno” (2001 r.), „W zwierciadle źrenic” (2006 r.), „Oswajanie czasu”, „Niedosyt istnienia” (wiersze wybrane z lat 1962 - 2007) oraz „Spotkanie pragnień” (2009 r.). Swoje wiersze publikował m.in. w „Twórczości”, „Metaforze”, „Gościu Niedzielnym”, „Tygodniku Powszechnym”, „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Protokole Kulturalnym”, „Nihil Novi”. Wielokrotnie nagradzany m.in.: Literacką Nagrodą XXXII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego za książkę „Spotkanie pragnień” (2009), a w 2015 roku nagrodą im. Gustawa Herlinga Grudzińskiego za zbiór recenzji krytycznoliterackich „Wartości zauważone”. Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego uhonorowało go w 2006 roku Medalem „Labor Omnia Vincit”, a Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2011 r. przyznał mu Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za osiągnięcia w poezji i krytyce. W 2013 otrzymał Nagrodę im. Augusta Cieszkowskiego. W czasie inauguracji 37. edycji Międzynarodowego Listopada Poetyckiego (2014 r.) otrzymał tytuł Lidera Pracy Organicznej oraz statuetkę Hipolita Cegielskiego. W październiku br. ponownie zostanie uhonorowany wspomnianą statuetką oraz tytułem za osiągnięcia w literaturze i animacji w kulturze.
W tomie poezji autorstwa Pawła Kuszczyńskiego pt. „Pora słowa”, z łatwością odczytujemy głębię przeżyć oraz delikatność i takt w stosunku do osób, które autor wspomina, i które wyróżnia za przywiązanie do wszelkiego dobra. Nobilituje do miana postaci nadzwyczajnych. Zwraca tu uwagę fakt, iż ten dojrzały mężczyzna, przede wszystkim poeta, powraca myślami do dzieciństwa wspominając matkę jak kogoś, kto tworzy klimat ciepła, delikatność, ale i przywołuje tęsknotę: /…/ „Wraca tęsknota do niedojrzałości naznaczonej pięknem”/…./ „Dzieciństwo do ostatniej godziny nie przestanie kołysać mej duszy”/…/ Niedojrzałość naznaczona pięknem – coś odkrywczego.
Narrację w wierszach cechuje niesamowita wartość słowa, które z wielkim spokojem dotyka uczuć, doznań poety oraz wiary w przeznaczenie. W wierszu „List do matki” poeta pisze /…/ „Ufam, że spotkamy się tam, dokąd wszyscy zmierzają”/…/
„Pora słowa” – to tom poety dumnego poznaniaka, ale też poety – prawdziwego Polaka, który w wielu wersach podkreśla walory języka ojczystego. Proces ten dzieje się – to w jego duszy, to w umyśle, i rysuje ten piękny krajobraz polskości za pomocą barwnych, wyszukanych słów. Jego refleksje nadmorskie zmuszają czytelnika do głębszych rozważań: /… /„na brzegu morza spotykam/ niewątpliwy początek/ półokrągły horyzont” /…/. Horyzont, jako początek, kolejne odkrywcze porównanie, nie tylko cechujące lirykę, ale coś więcej.
- Bożena Zimny