Dnia 25 czerwca 2020 roku odbyło się spotkanie DKK dla dorosłych. Jego uczestnicy omówili książkę „Cuda i cudeńka”. Książka bardzo podobała się czytelnikom, toteż Panie wzięły drugą jej część pt.: Listy i szepty”. Uczestniczki DKK z chęcią dzieliły się spostrzeżeniami na temat przeczytanej lektury. Zgodnie stwierdziły, że fajnie jest czytać o naszym regionie, gdzie zna się nazwy miejscowości, a czytelnik może się utożsamić z opisywanym miejscem. Panie polubiły też główną bohaterkę i jej przygody. Z sentymentem rozmawiały o lekturze przytaczając fragmenty książki.

Czytając „Cuda i cudeńka” można zaprzyjaźnić się również z innymi mieszkańcami Lubska, ponieważ Agnieszka Olejnik w swoich powieściach stwarza bardzo realną atmosferę. Zdarzenia jakie opisuje sprawiają wrażenie jakby dotyczyły nas samych, a bohaterowie mają nasze cechy osobowości. Każdą stronę czyta się lekko i przyjemnie, chcąc z chęcią poznawać dalsze losy Leny, jej babci i innych mieszkańców kamienicy. Akcja toczy się w lubuskim krajobrazie, a jej bohaterowie to przegląd naprawdę ciekawych ludzi, którzy mimo iż mieszkają w jednym miejscu w ogóle się nie znają. Sytuację tę zmienia Lena, która przyjeżdża zaopiekować się swoją babcią. Młoda dziewczyna tęskni za międzyludzkimi kontaktami, dlatego próbuje poznać współmieszkańców, pomóc im i poznać ich problemy.

Książka daje nadzieję na to, że każdy z nas jest dobrym człowiekiem. Uczy nas także, że wszyscy nosimy jakąś tajemnicę i mamy niezałatwioną sprawę. „Cuda i cudeńka” jest przykładem na to, że wszyscy powinniśmy utrzymywać przyjazne relacje i z każdej trudnej sytuacji jest wyjście pod warunkiem, że znajdziemy bratnią duszę, która pomoże nam znaleźć drogę. Agnieszka Olejnik stworzyła tak pozytywną aurę, że chce się wracać do jej książek nie tylko dla krajobrazu i lubuskiego regionu, ale przede wszystkim dla „wiary w dobro człowieka”.