Leila ma bardzo trudne życie. Pochodzi z tureckiej prowincji, gdzie dorasta w tradycyjnej muzułmańskiej rodzinie, u boku ojca i jego dwóch żon. Jedna z nich nie może mieć dzieci i decyzją ojca matką Leili staje się ta, która jej nie urodziła. Odebranie córki biologicznej rodzicielce jest powodem problemów psychicznych kobiety.

Leila od najmłodszych lat jest zagubiona, niepewna, nie wie kim jest, brak jej tożsamości. Na to nakłada się jeszcze gwałt, jakiego doświadcza jako kilkuletnia dziewczynka, a którego sprawcą był jej wujek. Konieczność utrzymywania tego faktu w tajemnicy, a ostatecznie totalne odrzucenie przez ojca i rodzinę w chwili, gdy okazuje się, iż Leila jest w ciąży – to wszystko sprawia, że niepełnoletnia bohaterka postanawia uciec do Stambułu.

Życie nie jest dla niej łaskawe. Rodzina nie chce jej znać, napotkani ludzie nią gardzą. Staje się prostytutką, egzystuje na marginesie życia. Jedynym przejawem dobroci, która ją spotyka, są  przyjaciele, z których każdy ma podobnie poharatane życie, jak ona. Mimo tak wielkich przeciwności losu, Leili udaje się zaznać miłości. Poznaje mężczyznę, który decyduje się ją poślubić i sprawia, że opuszcza dom publiczny.

Jednak szczęście Tequili Leili nie trwa zbyt długo. Mąż ginie podczas jednego z pochodów, a ona jest zmuszona znów zarabiać na ulicy. Zostaje zgwałcona i zamordowana, a jej ciało wrzucone do śmietnika. Ma spocząć w bezimiennym grobie na Cmentarzu Zapomnianych, natomiast jej mordercy najprawdopodobniej nigdy nie odpowiedzą za tę zbrodnię. Na uwagę zasługuje fakt, że aż do 1990 r. w Turcji obowiązywały przepisy, które pozwalały skrócić o jedną trzecią wyroki gwałcicieli, którzy potrafili dowieść, że ich ofiara była prostytutką.

Leila umiera, ale jej umysł ciągle jeszcze funkcjonuje. Dokładnie przez 10 minut i 38 sekund. To w tym czasie powracają do niej wspomnienia, zapachy, smaki, obrazy… Wszystko to jawi się na kartach tej książki. Na szczęście przyjaciele Leili nie godzą się na to, by została zapomniana. Postanawiają wykraść ciało swojej przyjaciółki z nekropolii na końcu świata…

W swej książce Elif Shafak opowiada o współczesnej Turcji, rządzonej przez mężczyzn, którym wydaje się, że są wszechmocni i bezkarni. Opisana przez nią historia jest fikcją literacką, ale w powieści pojawiają się autentyczne wątki historyczne, miejsca istniejące w rzeczywistości oraz sytuacje, odzwierciedlające  realne losy kobiet. Pisarka od lat mieszka w Wielkiej Brytanii i nie zamierza na razie wracać do swojego ojczystego kraju, w którym zresztą z uwagi na to, o czym pisze, nie jest mile widziana.

Poleca: Anna Urbańska

Książka dostępna w e-katalogu!