Klubowiczce Ani książka się podobała, reszta dziewcząt nie miała na ten temat zdania, a mnie towarzyszyły uczucia zwane ambiwalentnymi. Może powinnam powiedzieć wprost: książki do końca nie przeczytałam. Z różnych względów. Nie jest to jednak ostateczne postanowienie. Drugi nasz tytuł - „Chuda” Judith Fathallah- spowodował kompletny mętlik w naszych głowach, gdyż to, co uważałyśmy za powieść autobiograficzną, do końca nią nie było. Taka mała manipulacja czytelnikiem, której nie lubimy.
Poza tym, jak zwykle świetnie nam się rozmawiało, i o naszych książkach, i o życiu. W „Bridzie” mowa jest o poszukiwaniu swojej Drugiej Połowy (jak to zwykle u Coelho). Jest to temat wiecznie żywy, wiecznie dochodowy i wiecznie niedokończony; o poszukiwaniu swojej drogi życiowej – swojej „własnej legendy”. Rozmowie na ten temat poświęciłyśmy, rzeczywiście, najwięcej czasu. Niemalże wszystko o czym mówiłyśmy było a propos, przede wszystkim magia w powieściach pana Coelho, dość już „znoszona”. Z całą pewnością jednak szanuję pozytywne opinie osób, które odkrywają książki Coelho dla siebie; sama w którymś momencie życia byłam nimi zafascynowana, potrzebowałam jasnych komunikatów, wskazówek. Tak więc, jeśli ta literatura jest w stanie komuś pomóc – ma swoją wartość. „Magiczne wątki egzystencjalne” zajęły nam więc klubową godzinę. Oddać trzeba „Bridzie” jedno - „Tradycja Księżyca” i „Tradycja Słońca” przeplatają się w życiu współczesnych społeczeństw; Bóg niepostrzeżenie występuje obok (czarnej) magii. Ja tego zaakceptować nie mogę, ale tak jest. To się nazywa New Age – czyli dla każdego coś miłego.
Kolejne spotkanie to „Poranni kochankowie”. Poczekajmy, zobaczymy. Tytuł brzmi nieźle. No, i mam zamówienie na kolejny książkę Paulo Coelho. Coś czarodziejskiego jest w tym autorze. Uwodzi wciąż nowe rzesze czytelniczek. Alchemik, Mag... (?).