Grudzień w nowosolskim DKK przebiegał pod znakiem misia. Niedawno zresztą było Międzynarodowe święto Misia- fajny pomysł, przyznaję, gdyż ta zabawka – bo oczywiście chodzi tu o dziecięcego pluszaka, a nie o niedźwiedzia grizzly czy innego drapieżnika, kojarzy się większości z nas z dzieciństwem. Takiego misia przytulało się do serduszka, karmiło i traktowało jako najlepszego przyjaciela. A tu proszę: tenże miś staje na ławie oskarżonych, zarzucają mu straszliwe winy, to tak jakby z karabinu strzelać do kwiatów. Nasz biedny miś broni się jak może, a to wszystko za sprawą powieści Clifforda Chase „Oskarżony pluszowy M.”.
Ciekawe, co takiego jest w zabawkach dla dzieci, że nawet dorosłych chwytają za serce?
Może to, że nigdy nie wyrastamy z potrzeby miłości, z tęsknot za życiem w braterstwie i przyjaźni z całym światem?
Może to, że z samotnością tylko nielicznym do twarzy, większości przysparza tylko zgryzot i zgorzknienia?
Jedno jest pewne - to w dzieciństwie ukryte jest źródło naszych inspiracji, to tam znajduje się klucz do naszych wiktorii i naszych rozpaczy.