Książka zachęca do przeczytania świetną okładką. Wywieszka kojarzy się z tą, którą zakłada się na klamce drzwi hotelowych tyle, że widnieje na niej intrygujący napis: „Sceny z życia za ścianą”. Jakie życie wiodą ludzie zza ściany? Ludzie, z którymi się spotykamy i których mijamy na ulicy? Co o nich wiemy? Sceny z życia za ścianą są prawdziwe. Autor opisał je krótko, zwięźle i ciekawie, w dwudziestu dwóch opowiadaniach, które można czytać bez zachowania kolejności, stanowią bowiem całość same w sobie. Łączy je tylko (i aż) historia losów ludzkich.
Dwuletnia wirtualna korespondencja żony i męża zafascynowanych sobą, nie wiedzących, że się znają. Co się zmieni, gdy on pozna prawdę?
„Wyspa kobiet” to Malediwy, gdzie wypoczywają tylko najbogatsi. Tutaj co rok od pięciu lat spotyka się para kochanków. Dlaczego właśnie tutaj?
Jaka jest różnica miedzy zawiścią a zazdrością? Dlaczego Elżbieta nie lubi świąt Bożego Narodzenia i czy tak będzie zawsze?
45-letnia bohaterka, matka trojga dzieci, dowiaduje się, że młoda kochanka męża urodzi mu syna. Po dwóch latach dowiedzą się o tym dzieci. Jak zareagują na długo skrywane kłamstwa rodziców?
Historie: studentki, która jedzie za pracą do Londynu, ciężko chorego mężczyzny, który został zwolniony z pracy, dziewięcioletniej dziewczynki molestowanej przez ojca są prawdziwe, tak jak i inne. Nad każdym losem czytelnik długo zatrzymuje się, zadając sobie wiele pytań.
Dlaczego 33 - letnia chora na raka kobieta mówi, że jest szczęśliwa? Dlaczego bohaterka co roku od czterech lat, drugiego listopada płacze, stojąc przy grobie człowieka, którego zabiła i dlaczego kładzie na jego grobie bukiet fiołkowych frezji? W jakim „stanie nieistnienia” żyją ci, którzy zabili tych, których kochali? Dlaczego w maju jest najwięcej samobójstw i czy ksiądz może kochać kobietę? Czy zapachy Wigilii są zawsze słodkie?
Problem porzucanych dzieci jest problemem w wielu krajach. Dlaczego matki porzucają swe nowo narodzone dzieci? Od sześciu lat 25-letni Stefan co rok w Dzień Matki odwiedza śmietnik, gdzie go porzucono. Problem nieuzasadnionych i niepotrzebnych operacji plastycznych, psychoza nieprawdziwego piękna i przerażający fakt, że „ulegają jej i zarabiają na niej nawet ci, którzy z racji swojej wiedzy i powołania powinni przed nią ostrzegać”. Problem” bezterminowej” samotności dotykający najczęściej ludzi 30- 40-letnich i potrzeba przynależności do jakiejś grupy jest tak samo ważna jak sen, zaspokajanie głodu i pragnienia. Czy samotność jest życiowa porażką?
O smutnych rozstaniach dla nowych „miłości życia”, o bólu i szczęściu, zwątpieniu i nadziei. Każdemu z nas potrzebne są kontakty i bliskość z innymi ludźmi. Łatwiej to wszystko przeżyć, jeśli jest ktoś obok. Te i inne tematy są lejtmotywem tej świetnie napisanej książki.
Zachęcamy do lektury!