Policzyłam i wypada, że 7 grudnia 2009r. spotkaliśmy się w DKK dla dzieci po raz czternasty. Nie jest to jakiś specjalnie wystrzałowy jubileusz, nic nadzwyczajnego się nie wydarzyło, nic nie wybuchło (prócz petard za oknem), ale świąteczny nastrój dał się we znaki. Było nadzwyczajnie wesoło. To ostatnie za sprawą naszej DKKowskiej Oli, którą ponosiła radość istnienia. Tak bardzo ponosiła, że Ala z kolei nie mogła zebrać myśli tak długo, aż zebrała. Za to Gosia przygotowała cudne cytaty z „Jeziora Samotnia”: „szczęście to chwila, która przychodzi i przemija.[...]i ma swój urok”(jest coś w tym). Tak na marginesie brykania, to książka owa zyskała sobie pozytywne opinie gawiedzi. Cieszę się, że nasze spotkania są odskocznią od szkoły, obowiązków i ekspresowego kojarzenia. W śmiech wplątują się nam sprawy ważniejsze i ważne. „Letnia akademia uczuć” nie spodobała się. Wygląda na to, że dziewczyny i chłopcy nie potrzebują śmiechu, śmiechu, śmiechu i wartkiej akcji. Szkoda, że nie było Kajtka, bo wraz z nim pojawiłaby się kolejna nutka optymizmu z refleksyjną chorągiewką .
Na 11 stycznia 2010 roku czytamy: chłopcy „Intruza”, a dziewczyny „Żegnaj, Jaśmino”. A ja? - a ja jedno i drugie, hmm…

Agata Kosiak
Moderator DKk w Nowej Soli