Na lutowym spotkaniu DKK w Gubinie omawiałyśmy kolejną książkę Janusza L. Wiśniewskiego pt.”Bikini”. Główni bohaterowie, Anna Bleibtreu – młoda Niemka z Drezna i amerykański fotoreporter „New York Timesa” Stanley Bredford spotykają się wkrótce po dywanowych nalotach na Drezno. Anna , której wielki talent fotograficzny odkrywa Stanley wyjeżdża z nim do USA i podejmuje tam pracę w „Timsie”. Wiśniewski ukazuje obraz wojny z punktu widzenia ludności cywilnej .
Postawy Niemców wobec Hitlera i jego rządów, choćby sprawa Sophie Scholl lub próba zamachu na Adolfa Hitlera ,ukazują że choć poszczególne jednostki mogą walczyć ze złem lecz aby wygrać należy robić wszystko ,zwalczać rodzące się zło już w zarodku, by nie dopuścić do rozwoju tragicznych w skutkach ideologii , w tym przypadku faszyzmu i nazizmu.
Na uwagę zasługuje również sposób przedstawienia dwóch kontynentów : Europy i Ameryki, gdzie ta pierwsza to kolebka kultury przez duże „K”, a Ameryka to kraj o mniejszej kulturze , gdzie króluje głównie rozrywka i zabawa.
Jeśli chodzi o sam tytuł książki „Bikini” to niestety nie strój kąpielowy ale zdarzenie z 1946 roku, kiedy to rząd amerykański wysiedlił mieszkańców atolu Bikini i przeprowadzał tam próby z bronią nuklearną. Tytułowe Bikini u Wiśniewskiego jest symbolem wygnania, nie tylko ludzi z Bikini.
Refleksja nasuwa się sama , czy należy wszczynać wojny, dążyć do wyścigu zbrojeń- przecież ofiarami zawsze jesteśmy my, zwykli ludzie.
Jeszcze parę słów o odczuciach naszych klubowiczek po lekturze ”Bikini”. Zdania były bardzo podzielone. Od pozytywnych ocen , że książka ta przypomniała i przybliżyła zdarzenia z końca II wojny do stwierdzeń , że jest to „najsłabsza” pozycja naszego ulubionego autora.