Przy wafelkach i owocowej herbacie 8 lutego 2010 r. spotkaliśmy się w DKK w Osiecznicy. Rozmawialiśmy o książce Beaty Ostrowickiej „Ale ja tak chcę!”.
Bohaterami tej baśniowej przypowieści o egoizmie i nietolerancji są żyjące w Zwaleńcu – starym przewróconym buku – Drzewiaki. Ten bajkowy ludek żyje obok siebie, po swojemu, nie dostrzega potrzeb i upodobań innych. Łączy się tylko we wspólnej niechęci wobec Nowego, który nie jest ani zwierzęciem ani drzewiakiem. Jego odmienność nie podoba się Pracodrzewiakowi, Zarozumiałodrzewiance, Sprytnodrzewiakowi i innym mieszkańcom buku. Gdy nie udaje im się upodobnić go do siebie, postanawiają go wypędzić.
Nowy jest inny ale to nie znaczy że jest zły. Nie chce się upodobnić do drzewiaków nie dlatego, że ich nie lubi, ale dlatego, że chce pozostać sobą. Znajduje sprzymierzeńca w szarym, niepozornym Nijakodrzewiaku i między odrzuconym i niezauważanym rodzi się przyjaźń.
Autorka przekonuje czytelników, że nie należy bać się odmienności, a tym bardziej piętnonować jej. Dzięki tej książce uczymy się nie ulegać czyimś życzeniom, wiemy, że słowa mogą sprawiać przykrość i powodują samotność. Aby się o tym przekonać, przeczytajcie tę książkę, bo nam się ona bardzo podobała. Tak bardzo, że narysowaliśmy portrety Drzewiaków i Nowego.