Magnetyczne przyciąganie ma książka Gustawa Holoubka „Wspomnienia z niepamięci”, która była lekturą lutowego spotkania DKK przy Wypożyczalni Głównej WiMBP.
Retrospekcja życia aktora przywołuje niejako porównanie z podróżą sentymentalną. Cofamy się więc do czasów narodzin bohatera i autora jednocześnie. Rozczytujemy sie w opisach przedwojennego Krakowa. Wspaniałym dopełnieniem tychże są fotografie, które nadają książce niejako formę albumu. Kolor sepii dodatkowo wydobywa i podkreśla atmosferę epoki. Wszystko to sprawia, że klimat książki jest urzekający.
Nie jest to klasyczna biografia czy pamiętnikarski zapis. Bardziej przypomina gawędę a podkreśla to statyczny charakter narracji pozbawiony nagłych zmian. Dużo tu zadumy, niewiele komentarzy.
Książka zawiera też fragmenty osobistej korespondencji autora z członkami rodziny. Możemy zatem poznać relacje z najbliższymi osobami. Zwraca uwagę styl pisania listów jakże niedzisiejszy ale jaki wyjątkowy. Emanuje z nich ogromny szacunek do bliskich.
Zachwyca ponadto bezinteresowna przyjaźń z rówieśnikami. Są też bolesne wspomnienia
z pobytu w obozie jenieckim. Bez wątpienia przeżycia bardzo traumatyczne- nie mniej autor dystansuje sie od oceny i rozliczeń. I wreszcie aktorstwo, teatr, sztuka. To co stało sie pasją, zawodem.
Tak – autor pozostawił po sobie piękną legendę.