"Oskar i Pani Róża" to wzruszająca opowieść o losach chłopca o imieniu Oskar. Jest on chory na bardzo niebezpieczną śmiertelną chorobę - białaczkę.
Lekarze ustalili, że chłopcu zostało zaledwie dwanaście dni życia. Oskar jednak nie panikuje z tego powodu. Wręcz przeciwnie. Przyjmuje to ze spokojem. Rodzice Oskara, zaś panikują i boją się rozmawiać z chłopcem o tym, że w końcu umrze. Zazwyczaj nie rozmawiają o niczym ze swoim synem, tylko przynoszą mu upominki i czytają z nim instrukcje obsługi np. gier planszowych. Oskar, z tych dwóch powodów znienawidził swoich rodziców. W chorobie wspiera go zaś, jedna z pielęgniarek pracujących w szpitalu. Jest nią nie kto inny jak pani Róża! Oskar jest tak do niej przywiązany, że nazywa ją "ciocią Różą". Ona w odróżnieniu od jego rodziców, rozmawia z nim i o jego chorobie i o innych sprawach. Razem z Oskarem ustaliła, że jeden dzień z życia chłopca, będzie dla niego jak osiemnaście lat! W ten oto sposób dziesięcioletni Oskar, przechodzi okres dorastania, staje się "dorosłym mężczyzną" oraz bierze ślub. Tą dziewczynką jest Peggy Blue, która też przebywa w szpitalu. W ten sposób, dowiadujemy się, jak świat dorosłych może postrzegać dziesięcioletnie dziecko, które dopiero co zaczęło swe życie . Niestety, w przypadku Oskara za dwanaście dni się ono kończy. Ciocia Róża podsunęła mu pomysł, aby wszystkie swoje przeżycia czy sekrety, zdradzał Panu Bogu. Dzięki temu, książka ta jest napisana w formie listów, pisanych przez Oskara do Boga. Według mnie autor tej książki- Eric-Emmanuel Schmitt chciał przedstawić ludziom to, że ludzie, którzy są chorzy, mają prawo do własnych uczuć, życia a także wyrozumiałości, która zresztą jest potrzebna każdemu. Ta książka bardzo mnie się podobała i uważam, że jest bardzo mądra.
Polecam tą niezwykłą książkę osobie w każdym wieku i zapewniam, że każdej się spodoba.