„Gobelin” to powieść o miłości, przyjaźni i zdradzie. W książce ukazane są dzieje kilku kobiet, kilku mężczyzn. Znajdziemy tutaj takze kilka wzmianek o artystach i dziennikarzach. Akcja powieści rozgrywa się w Trójmieście. Osnowę stanowi historia artystki-tkaczki Anny i jej alkoholizmu, a może raczej jej przyjaźni z rozsądną Konstancją i ciepłą i życzliwą Zuzanną oraz bezradność bliskich ludzi wobec czyjegoś uzależnienia. Kobiety w tej książce są nietuzinkowe i niebanalne. Zresztą, czy czyjekolwiek życie można uznać za banalne, jeżeli zajrzy się w sekrety bohaterów, ich lęki, zwątpienia, nadzieje, tęsknoty. Autorka książki „Gobelin” stawia, pod postacią Anny, lustro, w którym mogą się przejrzeć kobiety z problemem uzależnienia. Nie tylko alkoholowego. Uzależnienie od czegokolwiek, które prowadzi do unicestwienia. Bardzo trudno je, samej u siebie tak dobrze zobaczyć, jak w opowieści o kimś innym. Anna wzbudza współczucie, litość, gniew, wstręt, zniechęcenie, troskę, miłość, podziw. Dokładnie te same uczucia, jakie wzbudza u każdego jego własna ułomność, słabość lub patologiczne uzależnienie od szkodliwych nawyków. Kosmowska pokazuje, że dzięki rozsądnej przyjaźni i życzliwości otoczenia można stawić czoła uzależnieniom.