Spośród kilkunastu opowiadań ze zbioru „Najwyższa góra świata” Anny Onichimowskiej, ukazujących głównie świat dziecięcy w zetknięciu ze światem dorosłych, dzieci zaintrygowała smutna historia o chorobie i śmierci babci małej bohaterki pierwszego opowiadania. Jednak najbardziej podobały się opowiadania piętnujące zachowania aspołeczne i negatywne postawy moralne i obyczajowe jak: samolubstwo, skąpstwo, egoizm, hipokryzja czy wywyższanie się, często spotykane wśród rówieśników. Te właśnie opowiadania najdłużej zapadały dzieciom w pamięci i zmuszały do przemyśleń oraz dyskusji. Dzieci omawiały opowiadania Onichimowskiej porównując postawy bohaterów z własnymi zachowaniami w szkole, domu czy środowisku. Również tytułowe opowiadanie cieszyło się zainteresowaniem małych czytelników, gdyż poruszało problem pokonywania własnych słabości.

Relacja ze spotkania w dniu 12 kwietnia 2011 r.