Książka francuskiego prozaika Michela Deona pt. „Tomek i nieskończoność” okazała się trudną i wymagającą lekturą dla młodych czytelników DKK, bowiem podejmowała niebanalną, zmuszającą do zastanowienia tematykę. Dzieci chętnie, choć nierzadko z przejęciem relacjonowały postawę śmiertelnie chorego i umierającego chłopca o imieniu Tomek, którego przygotowywał do przejścia na druga stronę życia wyimaginowany przyjaciel – duch pana Maurycego. Tematyka śmierci i przechodzenia duszy do innego wymiaru poruszyła dzieci, które opowiadały też o podobnych doświadczeniach wyniesionych ze swojego najbliższego kręgu rodzinnego. Zainspirowała ich także tytułowa „nieskończoność”, którą interpretowali na własny, dziecięcy sposób patrzenia na śmierć i zaświaty, gdzie udają się zmarli. Poruszono też problem dzieci chorych, przebywających w hospicjach, które nie mają szans na wyleczenie, wobec których współczesna medycyna jest bezradna, a jedyne co im pozostaje, to oczekiwanie na bezpieczne przejście do drugiego, wiecznego świata życia po śmierci, który to problem poruszała książka Deona.