Książka „Rozmowy nad Nilem” współczesnego pisarza egipskiego przez całe życie związanego z Kairem została nagrodzona Literacka Nagrodą Nobla 1988.

Kair-koniec lat sześćdziesiatych. Na barce przycumowanej do brzegu Nilu, służącej najczęściej jako miejsce schadzek modlących się, palących nargilę, skręty, haszysz, gdzie spotykają się osoby z tzw. „naszego towarzystwa”. Ludzie, którzy od wieków nie czytali gazet, a o wydarzeniach na świecie wiedzieli tylko to, co w nieustannym majaczeniu opowiadali sobie ich koledzy, odurzeniem haszyszem, których nie należy osądzać po tym co robią w wolnych chwilach. Ich marzenia i cel działania wyraża cytat „ … łobuzy jedne, życie nam upłynie, zanim zrozumiemy, co dzieje się wokół nas”, a drogowskazem - wieczór spędzony na barce. Kim są ministrowie? Jaka jest polityka? Jaki bieg spraw? W prozie Mahfuza tętnią życiem zaułki, domy, pałace ,meczety i ludzie.
Polecam przeczytanie tej książki ze względu na uniwersalne znaczenie prozy.