Steven ma trzynaście lat. Wiedzie zwykłe życie nastolatka. Gra na perkusji, chodzi do szkoły i podkochuje się w przepięknej Renee. Jego młodszy brat Jeffrey ma pięć lat. Steven uważa, ze nie ma bardziej dokuczającej osoby na świecie.
Pewnego dnia okazuję się, że młodszy brat ma białaczkę. Życie Stevena i całej jego rodziny legło w gruzach. Mama rzuciła pracę, bo musiała co tydzień co najmniej na dwa dni jeździć z chorym synkiem do Filadelfii. Tata zamknął się w sobie i traktował Stevena jak powietrze.
Trzynastolatek opuścił się w nauce. Jedyne co pozwalało mu się oderwać od „świata”, w którym jego młodszy brat umiera to perkusja. W końcu trafia do szkolnego psychologa. Dostaje korepetytora i podciąga się w nauce.
Steven zaczyna przygotowania do koncertu charytatywnego, z którego dochody mają być przeznaczone na leczenie Jeffreya. Któregoś dnia mama zachorowała i nie mogła pojechać do Filadelfii. Zamiast niej pojechał Steven. W szpitalu poznał i zaprzyjaźnił się z Samantą, która podobnie jak jego brat miała białaczkę.
Podczas koncertu Jeffrey trafia do szpitala. Okazało się, że Sam umarła. Steven był zrozpaczony.
Kilka miesięcy później było zakończenie roku szkolnego. Stan Jeffreya poprawił się
Oceniam tę książkę na 5-, ponieważ była dobrze napisana , ale nie świetna. Tematyka chorób, a szczególnie małych dzieci jakoś do mnie trafia. Uważam, że to jest trochę naciągnięte. Za to dużym plusem w tej książce jest to, że Steven- główny bohater gra na perkusji. Podsumowując- bardzo ciekawa książka, ale nie dla każdego.