Dyskusja nad książką A. Drotkiewicz pt. „Dla mnie to samo” rozpoczęła kolejny rok działalności DKK w GBP w Brzeźnicy. A. Drotkiewicz w „Dla mnie to samo.” ukazuje świat zdeformowanych uczuć. Wokół człowieka krąży zło. Które ludzie sobie wzajemnie wyrządzają tylko po to, by przekazać je dalej. Wszechobecne poczucie krzywdy, nagromadzenie złych emocji, toksyczne relacje międzyludzkie i zdegenerowana miłość to obrazy przedstawione w książce. Bohaterami utworu są postacie, zwłaszcza kobiece, mocno skrzywdzone emocjonalnie. Bibliotekarka mieszka ze swoją toksyczną matką, która wbije córce do głowy zasadę, że życie to zmywanie naczyń i cerowanie rajstop. Pielęgniarka Nina szuka ciepła i seksu u przypadkowych mężczyzn, lubi czytać książki, w których ktoś zostawił na marginesie swoje notatki. Despotyczna Danuta, matka bibliotekarki też nie wzbudza sympatii czytelnika, raczej niechęć i obrzydzenie, a na jej zachowanie patrzy z politowaniem. Autorka próbuje zmusić czytelnika, by przyjął na siebie odpowiedzialność za zło i krzywdę innego człowieka. Nie ułatwia czytania język utworu. Dialog często urywa się w najmniej oczekiwanym miejscu lub przechodzi niespodziewanie w narrację i zdania krótkie, niepoprawne gramatycznie, tekst nasycony wulgaryzmami, obcojęzyczne wstawki bez tłumaczeń.
Do klasyki raczej ten utwór nie będzie zaliczany.