W marcu 2012 r. spotkaliśmy się w klubie DKK dla dorosłych w Osiecznicy, aby porozmawiać o książce Edyty Czepiel „Jasne błękitne okna”.

Beata, po krótkiej rozmowie telefonicznej z przyjaciółką z dzieciństwa, Sygitą, postanawia odwiedzić rodzinne strony. Ponowne spotkanie po latach budzi uśpioną przyjaźń, która zostaje wkrótce wystawiona na ciężką próbę. Jak wiele będą mogły dla siebie poświęcić? A może dając, dostaną więcej niż się spodziewały... Niezwykła opowieść o przyjaźni między kobietami, nadziei, ale i samotności w świecie pełnym ludzi. Książka przepełniona uczuciami, humorem i dramatem, poprzeplatanymi jak w życiu...

To nie jest miła książka. To nie jest łatwa ksiązka. To jest mocna i wciągająca opowieść. Pokazuje świat bez zbędnego retuszu. Ona zaboli i zapiecze. Jest niegrzeczna, nieprzewidywalna i przez to prawdziwa.

Nie czyta się jej jednym tchem. Nie pożera w jeden leniwy wieczór. Fabuła rozwija się powoli, czasem wręcz flegmatycznie. Brak w niej rozdziałów, które systematyzowałyby całość-niejednorodną, pełną zamaskowanych treści.

Część klubowiczek stwierdziła, że historia jest ciekawa, interesująca ale źle im się ją czytało. Ale mimo wszystko warto ją przeczytać, żeby poznać tragiczną historię przyjaźni Sygity i Beaty.