Sprawozdanie z dyskusji nad książką Paulo Coelho „Jedenaście minut” w dniu 25 maja 2012r
Zainteresowanie naszych czytelniczek wzbudził sam tytuł powieści. Czy ktoś rzeczywiście mierzy czas trwania aktu płciowego? Zdajemy sobie sprawę z ważności, ale traktujemy go na ogół bardzo wstydliwie, gdyż jest to przeżycie najbardziej intymne. Biorą w nim udział dwie osoby i chcą to przeżyć w pełnym odosobnieniu, jako przeżycie własne i niepodzielne.
Uważam nawet, że wybór tej książki dla klubu dyskusyjnego był pewnym wyzwaniem: publicznie dyskutować na temat tak intymnego przeżycia?! Ale wchodziło tu w grę raczej sprzedawanie swojego ciała, niż ważne osobiste, intymne przeżycie.
Sprzedajną miłość traktujemy gorzej niż kradzież, gdyż jest to profanacja najgłębszych uczuć łączących kobietę i mężczyznę. Fakt, że jest to tak ważne i piękne przeżycie , występujące u wszystkich żywych stworzeń jest przecież decydujące o przetrwaniu każdego gatunku.
Wątpliwości wzbudziła ocena głównej bohaterki: budziła sympatię i potępienie. Czy, aby pomóc matce i rodzinie,trzeba sprzedawać swe ciało i profanować duszę?
Maria budzi sympatię, ale także i wstręt. A jednak znalazła prawdziwą, wzajemną miłość, właśnie tutaj, w tym burdelu!
Nie potępiajmy więc nikogo, bo przecież sam Jezus Chrystus osłonił jawnogrzesznicę. A Maria robiła to dla swojej matki.