Sprawozdanie ze spotkania DKK 25.10.2012 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Nowej Soli

Podróż z Benem okazała się podróżą w głąb siebie i odkrywaniem pierwotnych instynktów tkwiących w każdym z nas. Boris Lessing z jednej strony zabrała nas w podróż z człowiekiem, który nie istnieje, a z drugiej strony z everymenem, który szuka jedynie akceptacji, zrozumienia i miłości.
Powieść „Podróż Bena”, to książka, która znakomicie pokazuje trzy postacie kobiece, które stają się najważniejszymi osobami w dorosłym życiu Bena. On sam, niezrozumiany, samotny, nie mogący się przystosować cierpi w świecie, w którym nigdy się nie odnajdzie. Pragnie jedynie miłości i kontaktu z kimś takim jak on, człowiekiem pierwotnym. O takich samych instynktach i potrzebach. Starsza kobieta, Rita, a później Teresa kochają Bena, każda na swój sposób. Pierwsza bezinteresownie, druga miłością cielesną, a trzecia matczyną. Znajomość z żadną z nich nie przyniosła mu jeszcze szczęścia.
Doris Lessing dostała Nobla w 2007 roku za „pisane z kobiecego punktu widzenia dzieła epickie, które badawczo, ze sceptycyzmem, ogniem i wizyjną siłą przyglądają się podzielonej cywilizacji”. Powieść „Podróż Bena” doskonale wpisuje się w tą ocenę.
Ben, to bohater, z którego zakpił los. Uczynił go innym niż wszyscy. Nie dał mu kobiety, z którą mógłby dzielić życie. Nawet jego rodzina nie akceptowała go. Mieszkał na ulicy, a niemal każdy, z kim się zetknął wykorzystywał jego dziecięcą naiwność. Tylko te trzy kobiety potrafiły dostrzec w nim człowieka. Z czułością opiekowały się nim, karmiły i tuliły. Z czułością tulił się on pod koniec życia do kobiety pierwotnej z malowidła skalnego, która tak bardzo przypominała mu jego samego. A co z mężczyznami? W powieści (z małymi wyjątkami) pokazani są jako bezwzględni, rządni pieniędzy, sławy, nieczuli, dbający jedynie o własne korzyści, potrafiący wykorzystać drugiego człowieka do własnych, niecnych celów.
Jak stwierdziły klubowiczki, za tę powieść nie dałyby nobla. Jednak była to opowieść pouczająca i bardzo wartościowa. Książka wzrusza i zmusza do zastanowienia się nad sensem istnienia każdego z nas. Poucza o potrzebie miłości, zrozumienia i akceptacji człowieka. Powieść okazała się dobrą lekturą, skłaniającą do rozmów na tematy ludzkiej egzystencji.