W poszukiwaniu miłości na nitkach babiego lata w DKK dla młodzieży dn. 26. 11. 2012 r.

Babie lato to potocznie polska złota jesień, okres krótkiej, ale pięknej i ciepłej pogody w II połowie września i na początku października. Patrząc na obraz Józefa Chełmońskiego widzimy jego stonowaną kolorystykę. Przedstawia on bezwietrzne, ciepłe popołudnie jesienne. Uniesione dłonie pasterki dotykają nitki pajęczyny unoszone z wiatrem. Jak na porę babiego lata, obraz wprowadza w nastrój marzycielski a nawet melancholijny.
Będąc w jesiennym nastroju czy można poszukiwać miłość na nitkach babiego lata? To zazwyczaj na wiosnę kwitną uczucia. A jednak można zakochać się bez względu na porę roku, nawet na krótko. Przekonały się o tym uczestniczki DKK dla młodzieży dn. 26. 11. 12 r. W książce „Po nitkach babiego lata” Marta Fox poruszyła historię pierwszej miłości, która zaczęła się podczas babiego lata. Dorota, główna bohaterka poznała Rafała za pośrednictwem poczty elektronicznej. Przypadkiem znalazła jego notes w autobusie a w nim był adres mailowy. Dorota postanowiła do niego napisać. Po krótkim czasie chłopak odezwał się. I tak zaczęła się korespondencja. Rafał był dla niej bardzo miły, za każdym razem zwracał się do niej ciepło i serdecznie. W jego słowach nie brakowało komplementów. Beata, przyjaciółka Doroty przestrzegała ją przed zbytnim zaangażowaniem się w związek z nieznajomym. Było jednak za późno na ostrzeżenia, Rafał oczarował Dorotę. W końcu chłopak zaproponował jej pierwsze spotkanie. Dziewczyna z niecierpliwością wyczekiwała na następne. Kiedy spotkania nie układały się po jego myśli, chłopak zaczął tracić zainteresowanie dziewczyną. Unikał Doroty i przestał odpisywać. Kiedy zobaczyła Rafała z nieznajomą zrozumiała, że została porzucona. Czuła się odtrącona i oszukana. Dorota obarczyła swoje niepowodzenie w miłości winą czasu. To na nitkach babiego lata budowała swoje uczucie, które okazało się takie jak babie lato, ulotne i krótkie.
Historia dziewczyny przedstawiona w formie listów nie przypadła do gustu uczestniczkom spotkania. Mimo tego, że bohaterowie piszą do siebie za pośrednictwem poczty elektronicznej, jakże atrakcyjnej formy dla młodych ludzi. Opowieść nie jest porywająca, ale chce się ją poznać do końca. Wszystkim było żal Doroty, że została porzucona. Uczestniczki DKK stwierdziły, że dziewczyna była sama sobie winna, bo była naiwna. Następne doświadczenia nie muszą być takie same. Trzeba wierzyć, że miłość istnieje i nigdy nie umiera. Tylko nie polecają poszukiwać jej na nitkach babiego lata.
Następne spotkanie DKK dla młodzieży odbędzie się 28. stycznia 2013 r. Do dyskusji wytypowano książkę „Wszystko dla ciebie” Nicholasa Sparksa. Zapraszamy na spotkanie miłośników jego książek i nie tylko. Wstęp wolny!