To było nasze ostatnie spotkanie w tym roku. Mikołajki, to doskonała okazja, by znów spędzić miły wieczór z książką w roli głównej. Tym razem pod lupę wzięłyśmy „Marinę” Carlosa Riusza Zafona. To jedna z najbardziej popularnych i poczytnych z jego powieści. Jak sam przyznaje jest jego ulubioną książką. Napisał ją jako jedną z pierwszych i na zawsze „Marina” pozostała w jego sercu.
Cała historia opiera się na chęci rozwiązania tajemnicy. Jak stwierdziłyśmy, fabuła niesamowicie wciąga. To opowieść o pięknej młodzieńczej miłości i przerażającej pasji sprzeciwienia się ludzkiej śmierci. To zaczarowana historia, która prowadzi nas pięknymi uliczkami Barcelony do tajemniczego świata w miejskich podziemiach i na cmentarzach. Bowiem w „Marinie” klimat grozy i niebezpieczeństwa rośnie z każdą przeczytaną stroną. I chociaż książka ta została napisana dla młodzieży, sięgają po nią raczej dorośli. Mimo iż w „Marinie” zbiegi przypadków są aż nazbyt oczywiste, a bohaterowie sami pakują się w kłopoty, to snuta opowieść nie staje się groteskowa, a wydarzenia osnute nutką tajemnicy powodują, że książkę wręcz się chłonie.
Dorosły już Oskar wspomina czasy dzieciństwa, kiedy to rozwiązał zagadkę Michaela Kolvenika razem z Mariną, jego pierwszą miłością. Przypomina sobie jej słowa, że „wspominamy tylko to, co nigdy się nie wydarzyło”. Poprzez te słowa zastanawiamy się czy historia Oskara i Mariny wydarzyła się naprawdę, czy to tylko wyobraźnia młodego chłopca, żadnego przygód i wrażeń. Czy Marina była prawdziwą przyjaciółką czy tylko duchem w starym, zrujnowanym domu.
Każde dzieło Carlosa Ruiza Zafona charakteryzują piękne myśli i sentencje. Po przeczytaniu człowiek zatrzymuje się na chwilę, by przemyśleć, pomyśleć, może nawet się wzruszyć. Pomyśleć o życiu, o jego ulotności i kruchości. O miłości i towarzyszących jej rozterkach. „Marina” po prostu daje do myślenia i takie książki zdecydowanie lubimy.