W marcu na spotkaniu DKK omawiałyśmy autobiograficzną książkę Romy Ligockiej "Dobre dziecko".
Wspomnienia sięgające przeżyć wojennych traktują o dojrzewaniu autorki i jej trudnych relacjach z matką .
Trauma wojny pozostawiła ślady w psychice ich obu , co zauważamy śledząc dorastanie Romy i decyzje życiowe jej mamy.
Dziecko wyratowane z wojennego koszmaru , a póżniej zostawione "wewnętrznie" samemu sobie idealizuje nieżyjącego ojca , ukojenie przynosi jej lektura pamiętnika babci przedstawiającego jej rodzinę w bezpiecznych czasach przedwojennego Krakowa.
A rzeczywistość to skomplikowane ,bardzo emocjonalne codzienne relacje nastolatki z matką ,która borykając się z osobistymi problemami , mimo wszystko stara się być dobrą matką.
Suma tych doznań ,przeżyć kształtuje psychikę autorki i ma ogromny wpływ na jej twórczość oraz dorosłe życie.Doszłyśmy do wniosku ,że po przeczytaniu tych wspomnień inaczej , głębiej z większym zrozumieniem interpretujemy powieści Romy Ligockiej.
Zachęcamy do lektury tych wspomnień - warto ,zwłaszcza ,że dobrze się czyta.
DKK -Ewa Dąbek