Na czas wakacji wybrałyśmy powieści Doris Lessing - ,,Piąte dziecko” i ,,Podróż Bena”.
Te dwie książki stanowią ciągłość, ale przypadek sprawił, że przeczytałyśmy je w odwrotnej kolejności.
Na lipcowym spotkaniu miałyśmy przyjemność gościć w domu jednej z uczestniczek, która specjalnie na tą okazję upiekła wyśmienite ciasto. W domowym zaciszu i miłej atmosferze omawiałyśmy - ,,Podróż Bena”- zadziwiająca i niewiarygodna historia młodego mężczyzny upośledzonego umysłowo o budowie ciała przypominającej człowieka pierwotnego. Odrzucony przez rodzinę znajduje przyjaciół w świecie przestępczym.
Ze względu na swoją tężyznę fizyczną i niebywałą siłę jest wykorzystywany do rozbojów, kradzieży, przemytu narkotyków. Tragizm postaci wzbudza w nas ogromne współczucie.
W sierpniu druga powieść - ,,Piąte dziecko” - nie mniej dramatyczna, to początek całej historii rodziny Bena. W szczęśliwej kochającej się rodzinie przychodzi na świat tytułowe piąte dziecko. Już sam okres ciąży był dla matki czasem wielkiego cierpienia, ponieważ chłopiec nad wyraz silny sprawiał jej niewyobrażalny ból. Narodziny niepełnosprawnego dziecka stało się tragicznym wydarzeniem dla obojga rodziców. Chłopiec nie przypominał swoim wyglądem normalnego dziecka, był czymś w rodzaju trolla, skrzata, czy zwierzątka.
W miarę upływu lat Ben rósł, stawał się silniejszy, a jego zachowanie coraz bardziej rozbijało szczęśliwą dotąd rodzinę. W ojcu i rodzeństwie wzbudzał odrazę i przerażenie. Jedynie matka wykazała się silną osobowością i z wielkim poświęceniem starała się wychowywać ,,piąte dziecko”.
Omawiając dwie książki doszłyśmy do wniosku, że Doris Lessing ukazała kilka ważnych problemów: - niezawinione cierpienie i poczucie winy matek rodzących niepełnosprawne dzieci, odizolowanie chorej osoby poprzez umieszczenie w zamkniętym zakładzie opiekuńczym, - brak fachowej opieki lekarskiej nad dzieckiem niepełnosprawnym. W dzisiejszych czasach na całym świecie zdarza się bardzo dużo przypadków urodzeń dzieci niepełnosprawnych. Znamy takie przykłady z własnego otoczenia. Są to często bardzo drastyczne sytuacje , gdzie rodzice boją się niepełnosprawnego dziecko, bo jego agresja, siła fizyczna i seksualność staje się zagrożeniem dla najbliższych. Wiele osób a szczególnie kobiet poświęca się opiece nad chorym dzieckiem, są one silniejsze psychicznie od mężczyzn. Nie znalazłyśmy odpowiedzi na pytanie „Czy należy poświęcić wszystko, całą rodzinę, siebie jednemu choremu dziecku?”
Trudne tematy i sposób operowania słowem sprawił, że obie książki zachwyciły nas. Autorka zawarła bardzo dużo treści w niewielkich objętościowo powieściach.
Koniecznie przeczytajcie – gorąco polecamy.