Jaki naprawdę był Joseph Heller - mąż, ojciec, zięć na końcu pisarz? Choć czytelnicy kolejność tych określeń ustawili by zapewne odwrotnie . „ Paragraf 22" jego autorstwa warunkuje i określa go przede wszystkim jako twórcę, jak gdyby pomijając fakt ze sprawy tak ludzkie jak posiadanie rodziny i utrzymanie jej mogą mieć znaczenie. Choć niewątpliwie to właśnie ten utwór wyrobił markę nazwisku Heller.
„Tu spał Yossarian „ jest przedstawioną przez Ericę Heller prawdą o ojcu.
Autorka przekazuje odbiorcy opis relacji jakie łączyły ją z ojcem ale także wspólnych relacji rodziców a nawet dziadków. Heller więc jawi się tu jako członek rodziny a nie sławny pisarz choć nie da się oczywiście i tego pominąć. Znajomość z Mario Puzo czy Woody Allenem była owocem
jego talentu. Każdy chciał znać sławnego Josepha.
Ta opowieść o ojcu przechodzi powoli w opowieść o sobie. Dużo miejsca poświęca też matce, która znalazła się sytuacji opuszczenia, jej zmaganiu z ciężką chorobą i odejściu.
Możemy obserwować ewolucję tych relacji chociaż trudno doszukać się happy endu.
A jakie było największe marzenie pisarza?
– zdobyć przepis na duszoną wołowinę, którą wyśmienicie przyrządzała jego była żona.
Zaproponował nawet Erice kwotę 10 tys. dolarów aby go zdobyła. Niestety nigdy nie miał go poznać. Taka była zemsta Shirley za to, że od niej odszedł.
Josephowi Hellerowi nie było dane poznać wybornego przepisu ale każdy kto sięgnie po książkę
otrzyma go za darmo – znajduje się na ostatniej stronie.
Jaki jest zatem przepis na dobrą biografię?
Czytając wspomnienia Eriki możemy powiedzieć , że wystarczy duża dawka humoru, dodać do tego nieco sarkazmu, odrobinę cynizmu mocno doprawić szczerością lekko oprószyć błyskotliwością.

Na spotkaniu towarzyszyły nam jeszcze dwie lektury :
„ Zanim zasnę" S. J. Watson oraz „ Zawsze przy mnie stój" Carolyn Jess-Cooke.