Maria Nurowska „Księżyc nad Zakopanem"- to dla nas pamiętnik, wspomnienia znanej pisarki polskiej. Zawarła w niej tęsknotę za domem rodzinnym, który jej rodzice zostawili na wschodzie Polski, a ona sama zapamiętała ze „swojej" tułaczki po Polsce- tylko leśniczówki ukryte na obrzeżach mazurskich wiosek, w których pracował jej ojciec.
Dorosła Maria dąży do budowy swojego domu, ale swoje „domy" rodzinne ciągle coś psuje, ciągle ma je w remoncie. Jest wciąż w podróży po kraju i Niemczech, gdzie jej powieści są jakby lepiej odbierane i bardziej doceniane niż w ojczyźnie. Ma o to trochę pretensji do rodaków. Pisze dużo o wojnie, o pogromach żydowskich, o życiu w obozach zagłady i miłości wojennej, o zdrajcach ojczyzny, jeździ po świecie i zbiera materiały, a rodzina ciągle na boku, pozostawiona sama sobie.
Poznajemy w tej jednej książce jej kolejne tytuły, o których wspomina , jak je pisała, czy miała kłopoty z wydawcami itp. Budowa domu w górach przerosła jej siły, nie zamieszkała w nim na stałe, tylko na chwilę z przyjaciółmi, na wakacyjny odpoczynek.
Autorka opisała swoje zmagania z życiem jako takim, dodając do tego budowanie prawdziwego domu, zadanie jak wiadomo bardzo ciężkie i pracochłonne, nie każdemu się udaje, mimo to każdy próbuje nie bacząc na koszty, a nawet na efekt końcowy. Polecamy do życiowych przemyśleń.
Regina Wygiera