„TAJNE  PAŃSTWO”

12 czerwca 2014 roku o godz. 18 spotkałyśmy się w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gubinie i omawiałyśmy książkę Jana Karskiego „TAJNE PAŃSTWO. Opowieść o polskim Podziemiu”. Jest to prawdziwa relacja autora opowiadająca o własnych przeżyciach wojennych. Jan Karski, emisariusz Polskiego Państwa Podziemnego przedstawia w niej prawdę o Holocauście. Jako pierwszy w 1944 roku informuje zachodnich przywódców o tragicznej sytuacji Żydów i nieludzkich zbrodniach nazistowskich. Niestety względy polityczne zdecydowały nie tylko o dalszych losach tej publikacji, ale przede wszystkim o losach milionów europejskich Żydów. Obojętność ówczesnych polityków, układy i interesy polityczne czasów wojennych to sprawy,z którymi Jan Karski nie pogodził się do końca życia. Uważamy, że „Tajne Państwo” kuriera Polski Walczącej, Jana Karskiego powinien przeczytać każdy ku przestrodze i aby oddać hołd temu „WIELKIEMU CZŁOWIEKOWI’’.

Gubiński  DKK  wziął udział w Ogólnopolskiej Dyskusji Literackiej , poniżej zamieszczam pracę konkursową naszej koleżanki, Renaty Majorek.

III OGÓLNOPOLSKA DYSKUSJA LITERACKA.
INSTYTUT KSIĄŻKI – KRAKÓW;
FUNDACJA EDUKACYJNA JANA KARSKIEGO – WARSZAWA

"KRĘCIMY  TAJNE  PAŃSTWO"

Historia książki Jana Karskiego, a tak naprawdę Jana Romualda Kozielewskiego jest nie banalna. Podobnie z resztą jak jego całe życie. „Tajne państwo – opowieść o polskim Podziemiu” jest historią spisaną na ponad 300 stronach, między marcem a sierpniem 1944 roku. To fantastyczne, że autor zdecydował się przelać na papier historię Polaków ( i swoją własną), będąc politycznym łącznikiem w kraju, ale też tajnym łącznikiem w misjach na Zachód i z powrotem do Polski.
Nie dane było mi osobiście poznać Jana Karskiego, ale dokładnie 7 lat temu miałam wielki zaszczyt rozmawiać z Maciejem Morawskim, zwanym „Łącznikiem z Patyża” - przyjacielem Jana Nowaka – Jeziorańskiego (legendarnego „Kuriera z Warszawy”). Z panem Morawskim spotkaliśmy się w Kościanie, mieście naszej młodości. To było spotkanie, którego się nie zapomina. Bo takich ludzi nie można zapomnieć. Pewnie i historia „Łącznika z Paryża” mogłaby stanowić ciekawy scenariusz filmowy, ale skupię się na filmie, o którym marzył już 71 lat temu Jan Karski.
Autor „Tajnego państwa” zachwycił mnie nie tylko swoją odwagą i patriotyzmem, ale również nieprzeciętnym intelektem. Genialną pamięcią, którą zaprzągł do ciężkiej, prawie półrocznej harówki. Jak sam wspominał „Pisząc tę książkę w 1944 roku posługiwałem się pamięcią wiernie i uczciwie” i to się czuje czytając tę opowieść „opartą na osobistych doświadczeniach i wrażeniach”.
Gdyby dziś udało się zebrać fundusze potrzebne na realizację filmu o polskim Podziemiu na podstawie wojennych wspomnień Jana Karskiego, to wspaniale byłoby, gdyby w postać „Witolda” mógł wcielić się  Marcel Sabat, a reżyserią w sposób oryginalny zająłby się( z pewnością) Jan Komasa. Uważam, że mój wybór jest idealny. Po pierwsze: obaj artyści są przedstawicielami młodego pokolenia, a co za tym idzie nie są obciążeni traumą przeżyć wojennych. Po wtóre: „STORY FO SECRET STATE” powinno być opowiedziane językiem młodych dla młodych. Bo tylko w ten sposób historia Polaków , o których pisał Karski, nie umrze. Zostanie ocalona od zapomnienia. Trzecim powodem mojego wyboru dwóch zdolnych artystów jest Łódź. Miasto, w którym urodził się Karski, a Komasa i Sabat studiowali sztukę filmową i teatralną. Małym dodatkiem, do tego uzasadnienia niech będzie odwaga artystyczna Komasy i fizis Sabata (uderzająco podobnego do młodego Karskiego).

Renata Majorek, DKK Gubin.