16 grudnia 2014 roku odbyło się 10-te spotkanie czytelników Dyskusyjnego Klubu Książki. Miało ono miejsce w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy we Wschowie. Z satysfakcją stwierdzam, że DKK na dobre zagościł w środowisku ludzi, którzy kochają książki i chcą o nich dyskutować. Liczba członkówe nie maleje a rośnie. Tematem  spotkania jest powieść współczesnej pisarki.

Maria Nurowska, autorka licznych powieści i dramatów, napisała kolejny utwór pt. „Sergiusz, Czesław, Jadwiga”. To historia dwóch niezwykłych poetów, pisarzy i również niezwykłej kobiety pięknej, wykształconej. Wszyscy byli związani z Wilnem. Jest w tym utworze miłość młodzieńcza i dojrzała, stracone złudzenia, przyjaźń, zaufanie i wieczna tęsknota. Te osoby to Sergiusz Piasecki, Czesław Miłosz i Jadwiga Waszkiewicz. Jadwiga dla Miłosza została młodzieńczą miłością, którą lekkomyślnie odtrącił, i do której wzdychał przez całe życie. Piasecki prawdopodobnie ożenił się z nią. Mieli syna Władysława. Między pisarzami trwała rywalizacja. Między pisarzami trwała rywalizacja, którą podsycał Piasecki. Miał on do Miłosza cały kosz pretensji, zarzutów , żalów. Chyba też zazdrościł tego, czego sam nie osiągnął. Nobla, popularności, „amerykańskiego życia”.

Drugi ważny motyw poruszony przez Nurowską w powieści to problemy ludzi na emigracji. Miał je Piasecki autor słynnej powieści „Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy” i Miłosz, który w końcu osiadł w Ameryce. Obaj uciekli z nieciekawej, powojennej rzeczywistości Polski skażonej rosyjską okupacją.

Bohaterowie powieści już nie żyją. Historia, która może się zdarzyła w ich życiu, nie wybijała się w ich biografiach na pierwszy plan. Została przywołana przez autorkę na nowo. Nie należy utożsamiać powieści Nurowskiej z biografią bohaterów. Jest to niezwykle interesujące połączenie wątków biograficznych z fabułą literacką. Czyta się ją dobrze i z zaciekawieniem. Zainteresowała klubowiczów. Jedni przypomnieli sobie o Piaseckim, drudzy się o nim dowiedzieli. Jeszcze innych poruszył los Jadwigi.
Jeden z bohaterów powieści, dziadek Anny, która prowadzi narrację mówi tak: „Tak być mogło, tak być nie musiało. I tak traktujemy ten utwór.

Kończymy drugi rok działalności DKK. Życzę klubowiczom wszystkiego co najlepsze, ciekawych lektur i niekończących się dyskusji. Zapraszamy nowych miłośników książek do swojego grona. Każdy ostatni wtorek miesiąca o godzinie 16.00 czeka na Was miejsce przy dyskusyjnym stole w Bibliotece Publicznej we Wschowie, w której panuje niezwykła i przyjazna atmosfera.

Stanisława Król