27 stycznia 2016 roku o godzinie 18:00 odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki przy Wypożyczalni Głównej Biblioteki Wojewódzkiej im. C. Norwida w Zielonej Górze. Siedem pań spotkało się wówczas w jednej z zielonogórskich kawiarni, aby w miłej, przyjacielskiej i pachnącej kawą atmosferze porozmawiać na temat książki Donny Tartt Szczygieł.
Tę obszerną powieść opublikowano w Polsce w roku 2015, opatrując obwolutę chwyt-nym hasłem reklamowym „Największe wydarzenie literackie tej dekady" oraz informacją, że w roku 2014 przyznano jej Nagrodę Pulitzera. Zachęcone taką promocją uczestniczki DKK nie przelękły się ponad ośmiuset stron tekstu, znacznej wagi i nieporęczności książki, lecz ochoczo zabrały się za lekturę. Okazało się, że nie wszystkie z nas podołały tak ciężkiemu zadaniu (tylko niektóre czytelniczki zdążyły przeczytać całą powieść przed spotkaniem Klu-bu).
Książka wywołała różne odczucia i wrażenia – u jednych wzbudziła duże zainteresowa-nie, niektórych znudziła, dla innych jej treść była dość obojętna. Taka rozbieżność opinii sta-nowiła bardzo dobrą inspirację do dyskusji na temat wad i zalet powieści Donny Tartt. Roz-mowa dotyczyła m.in. językowej, literackiej i artystycznej wartości książki, warstwy fabular-nej, klasyfikacji gatunkowej tekstu, relacji czasowych w utworze oraz konstrukcji bohatera. Niezależnie od ogólnej opinii na temat Szczygła, wszystkie uczestniczki Klubu zgodziły się co do tego, że powieść napisana jest pięknym językiem, a zawarte w niej przemyślenia o sztuce są naprawdę wartościowe. Ostatecznie doszłyśmy do wniosku, że Szczygieł nie jest złą książką, może jedynie mało porywającą, niezbyt zapadającą w pamięć i dość nieporęczną (ze względu na format), doskonale czyta się go jednak w wietrzne, zimowe wieczory. Trzeba również przyznać, że niezależnie od swych wad powieść Donny Tartt inspiruje do refleksji nad sztuką i własnych refleksji artystycznych.

Agnieszka Sors