Książka Beaty Ostrowickiej jest jedną z wielu opowieści poświęconych Januszowi Korczakowi. Skierowana jest do dzieci w wieku szkolnym.

Prababcia opowiada choremu Jankowi historię swojego dzieciństwa. Zabiera go do przedwojennej Warszawy na ulicę Krochmalną, gdzie mieści się Dom Sierot prowadzony przez Janusza Korczaka. Opisuje chłopcu warunki życia, zwyczaje i zasady panujące w sierocińcu. Opowiada o ulubionym dyrektorze, Januszu Korczaku, który kochał dzieci i traktował je z szacunkiem,  jak osoby dorosłe. Liczył się z ich prawami i uczuciami. Walczył o godne i bezpieczne życie dla nich.

Książka jest kolejną mądrą opowieścią o człowieku, który twierdził, że dzieciństwo jest ważne i ma wpływ na dalsze,  dorosłe życie każdego człowieka. Opowiadanie czyta się z dużym zainteresowaniem, wzrusza i wywołuje szereg emocji. Piękne ilustracje autorstwa Joli Richter-Magnuszewskiej dodatkowo zachęcają, żeby sięgnąć po książkę.

Grażyna Lichwiarz