Na marcowym spotkaniu DKK w Otyniu omawiane były dwie książki o podobnej tematyce „Taniec z wrogiem” oraz „W domu innego”.
Wydarzenia drugiej wojny światowej są do dziś w naszym społeczeństwie często wspominane. Wiele osób, które doświadczyło okrucieństw wojny żyje wśród nas i dzieli się swoimi odczuciami
Autor książki będąc na wycieczce w obozie Auschwitz przez przypadek odkrywa wśród eksponatów walizkę ze swoim nazwiskiem, które jest bardzo rzadkie. I tak oto przypadek sprawia, że zaczyna badać swoją historie rodzinną. Odkrywa, że ma żydowskie korzenie, a jego ciocia Rosie była więziona w obozie koncentracyjnym. Dotarcie do prawdy nie było łatwe, dlatego że ludzie nadal obawiają się przyznać do swoich żydowskich przodków. Nawet jego ojciec, który doświadczył wojny nie chciał się do tego przyznać. Nie tylko przed wojną i w czasie wojny, ale również po jej zakończeniu część społeczeństwa holenderskiego nie akceptowało Żydów.
Na podstawie pamiętników, listów, osobistych rozmów oraz badań archiwalnych autor odtworzył tragiczną historię Rosi. Przed wojną była tancerką i właścicielką szkoły tańca, ale na skutek donosów została uwięziona w obozie pracy, a później trafiła do
Auschwitz. Wojnę przeżyła tylko dzięki wielkiej sile ducha i chęci przetrwania. Z wielu opresji wyszła dzięki optymizmowi, silnej woli i pomysłowości.
Jest to książka o uporze i afirmacji życia nawet w najbardziej skrajnych warunkach. Liczne fotografie Rosie, jej rodziny, znajomych i przyjaciół wzbogacają tą historię i dzięki nim jest nam bliższa, a krótkie filmy z jej udziałem, nakręcane jeszcze przed wojną, które można obejrzeć w Internecie ożywiają całą historię.
Spojrzenie na drugą wojnę światową z innej strony, oczami Niemca, który stracił swoja pozycję społeczną, majątek a przede wszystkim ukochaną żonę przez nazistów.
Jest rok 1946, Hamburg, miasto zniszczone po dywanowych nalotach aliantów. Panuje głód, nędza i rozpacz. Ocalali Niemcy próbują żyć pod rządami alianckich władz.
Nie wszyscy Niemcy byli nazistami i nie podzielali ich wizji świata, ale po zakończeniu wojny każdy Niemiec traktowany był podobnie. Ludzie, którzy ponieśli straty materialne, moralne i psychiczne przez Niemców uważali, że cały naród powinien ponieść karę.
Przykładem jest Reichel, która przyjeżdża do Hamburga, aby towarzyszyć swojemu mężowi Lewisowi, wysokiej rangi brytyjskiemu oficerowi zaprowadzającemu porządek w mieście. Dostają przydział domu. W okazałej willi mieszka owdowiały Stefan wraz z córką. Zgodnie z powinien się z niej wyprowadzić, ale Lewis proponuje, aby właściciele nie opuszczali swojego domu, tylko zamieszkali wspólnie pod jednym dachem.
Reichel w czasie wojny straciła starszego syna, nienawidzi Niemców, utwierdzona w swoich przekonaniach przez brytyjskie broszurki informacyjne, które zakazują „bratania się z wrogiem” zaczyna swoje nowe życie na terenie wroga.
Książka uświadamia nam bezsens wojny i to, że tak na prawdę na wojnie nie ma zwycięzców, a pokonani i poszkodowani są wszyscy.
Na marcowym spotkaniu DKK w Otyniu omawiane były dwie książki o podobnej tematyce. „Taniec z wrogiem” oraz „W domu innego”.
Wydarzenia drugiej wojny światowej są do dziś w naszym społeczeństwie często wspominane. Wiele osób, które doświadczyło okrucieństw wojny żyje wśród nas i dzieli się swoimi odczuciami.
„TANIEC Z WROGIEM” Paul Glaser
Autor książki będąc na wycieczce w obozie Auschwitz przez przypadek odkrywa wśród eksponatów walizkę ze swoim nazwiskiem, które jest bardzo rzadkie. I tak oto przypadek sprawia, że zaczyna badać swoją historie rodzinną. Odkrywa, że ma żydowskie korzenie, a jego ciocia Rosie była więziona w obozie koncentracyjnym. Dotarcie do prawdy nie było łatwe, dlatego że ludzie nadal obawiają się przyznać do swoich żydowskich przodków. Nawet jego ojciec, który doświadczył wojny nie chciał się do tego przyznać. Nie tylko przed wojną i w czasie wojny, ale również po jej zakończeniu część społeczeństwa holenderskiego nie akceptowało Żydów.
Na podstawie pamiętników, listów, osobistych rozmów oraz badań archiwalnych autor odtworzył tragiczną historię Rosi. Przed wojną była tancerką i właścicielką szkoły tańca, ale na skutek donosów została uwięziona w obozie pracy, a później trafiła do
Auschwitz. Wojnę przeżyła tylko dzięki wielkiej sile ducha i chęci przetrwania. Z wielu opresji wyszła dzięki optymizmowi, silnej woli i pomysłowości.
Jest to książka o uporze i afirmacji życia nawet w najbardziej skrajnych warunkach. Liczne fotografie Rosie, jej rodziny, znajomych i przyjaciół wzbogacają tą historię i dzięki nim jest nam bliższa, a krótkie filmy z jej udziałem, nakręcane jeszcze przed wojną, które można obejrzeć w Internecie ożywiają całą historię.
„W DOMU INNEGO”Rhidian Brook
Spojrzenie na drugą wojnę światową z innej strony, oczami Niemca, który stracił swoja pozycję społeczną, majątek a przede wszystkim ukochaną żonę przez nazistów.
Jest rok 1946, Hamburg, miasto zniszczone po dywanowych nalotach aliantów. Panuje głód, nędza i rozpacz. Ocalali Niemcy próbują żyć pod rządami alianckich władz.
Nie wszyscy Niemcy byli nazistami i nie podzielali ich wizji świata, ale po zakończeniu wojny każdy Niemiec traktowany był podobnie. Ludzie, którzy ponieśli straty materialne, moralne i psychiczne przez Niemców uważali, że cały naród powinien ponieść karę.
Przykładem jest Reichel, która przyjeżdża do Hamburga, aby towarzyszyć swojemu mężowi Lewisowi, wysokiej rangi brytyjskiemu oficerowi zaprowadzającemu porządek w mieście. Dostają przydział domu. W okazałej willi mieszka owdowiały Stefan wraz z córką. Zgodnie z powinien się z niej wyprowadzić, ale Lewis proponuje, aby właściciele nie opuszczali swojego domu, tylko zamieszkali wspólnie pod jednym dachem.
Reichel w czasie wojny straciła starszego syna, nienawidzi Niemców, utwierdzona w swoich przekonaniach przez brytyjskie broszurki informacyjne, które zakazują „bratania się z wrogiem” zaczyna swoje nowe życie na terenie wroga.
Książka uświadamia nam bezsens wojny i to, że tak na prawdę na wojnie nie ma zwycięzców, a pokonani i poszkodowani są wszyscy.
68 45 32 600 , fax: 68 45 32 603
65-077 Zielona Góra , al. Wojska Polskiego 9
