31 maja 2016 r. w niezwykle klimatycznym miejscu jakim jest Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy we Wschowie odbyło się kolejne spotkanie miłośników książek i ich czytania skupionych w DKK.                           

Przedmiotem   naszej dyskusji była powieść  Małgorzaty Wardy „Najpiękniejsza na niebie”. Śmiertelnie chora Sylwia, matka kilkuletniej dziewczynki maluje w pokoju córki na suficie gwiazdozbiór. Wśród znanych konstelacji  gwiazd umieszcza nową gwiazdę Najpiękniejszą, którą dedykuje córce. Dziewczynka zasypia pod rozgwieżdżonym niebem, z uśmiechem wpatrując się          w gwiazdę, którą podarowała jej mamusia.                                                                                                          

Bohaterkami   powieści  są dwie młode kobiety. Pola   Michalak 27-letnia dziennikarka zajmująca się zawodowo tematem ludzi rozdzielonych adopcją. Sylwia Kalińska 33-letnia psycholog, chora na anemię aplastyczną , która została wychowana w domu małego dziecka, rodzinie zastępczej i została adoptowana.   Wkrótce okaże się, że los obu kobiet ma wspólny mianownik. Kiedyś zostały odrzucone przez swoje matki. Nic  nie może być bardziej krzywdzące  dziecko, jak czuć, że jest się niekochanym, odrzuconym przez rodziców. Z dziecka wyrasta dorosły z deficytem miłości rodzicielskiej i poczuciem wykorzenienia, bezpieczeństwa, brakiem rodzinnego ciepła, ponieważ dorastał z przekonaniem, że nie sprostał oczekiwaniom  rodziców. Pozbawiony rodzicielskiej miłości całe życie odczuwa jej brak jako ułomność w sobie a nie w rodzicach.

Czy porzucenie dziecka przez matkę może zaburzyć  jego rozwój. Antoni Kępiński napisał, że koloryt naszego świata  wywodzi się ze stosunku do matki. Jeśli jej nie ma, często zaczyna się dramat osamotnionego dziecka. Myślę, że w jakimś sensie może zaburzyć jego rozwój.

Obie bohaterki piękne, mądre, wykształcone kobiety pełne empatii do ludzi, z pasją, utalentowane są niespokojne, nieszczęśliwe cięgle poszukujące. Sylwii – matka kojarzy się z butelką perfum, uszminkowanymi ustami i brązowymi włosami. Tyle zapamiętało 2-letnie dziecko. Pola nie pamięta niczego ponieważ jak niemowlę została zostawiona obok śmietnika.

Dziewczyny, które były pięknymi motylami, czuły się jak ćmy, które do zatracenia tęsknią za ciepłem rodziny i miłością. Prześladuje je najgorsza świadomość , że są znikąd. Nowi rodzice nie zdołali wymazać tęsknoty za poznaniem prawdziwych matek. Tak wymowne jest motto do książki „Winien jestem ci wszystko ponieważ cię kocham”  Antoine de Saint Exupery.

Temat powieści zdaje się być wyeksploatowany. Jednak wzbudził wśród czytelników DKK ogromne emocje. Dyskusja była bardzo ożywiona. Wzruszenie a nawet łzy towarzyszyły wypowiedziom. Dramat dzieci, ale także dorosłych, którzy tak tęsknią za tymi, którzy dali im życie jest tak przejmujący. Uparcie  dąży do odkrycia tajemnicy swego porzucenia, żeby się w końcu przekonać, że spotkali obcych im ludzi, którym w dalszym ciągu są niepotrzebni.

Młoda autorka dotyka w swojej powieści wielu istotnych spraw, które są naszą codziennością. Pokazuje współczesne media i krwiożerczych dziennikarzy żywiących się ludzkimi tragediami i skandalami. Przypomina, że wokół toczą się wojny i cierpią ludzie. Bieda, izolacja, samotność wśród ludzi i rozpaczliwe szukanie swojego miejsca w tym nie zawsze przyjaznym świecie. To wszystko znajdzie czytelnik w książce Małgorzaty Wardy „Najpiękniejsza na niebie”.

Stanisława Król