Na sierpniowym spotkaniu, które spędziłyśmy w przepięknym ogrodzie Doroty Zdziebło przy grillu i smacznych przetworach gospodyni omawiałyśmy wartą przeczytania książkę Anny Dziewit-Meller "Góra Tajget".

Tytuł nawiązuje do starożytnej Sparty, gdzie niepełnosprawne dzieci porzucano na pewną śmierć. Metodę tę chwalili przywódcy III rzeszy i niestety wprowadzili ją w życie. I o tym opowiada ta przejmująca książka, omawiająca zapomnianą i przemilczaną historię dzieci ze szpitala psychiatrycznego w Lublińcu na Górnym Śląsku. Hitlerowskie założenie, którego celem było unicestwienie najsłabszych i chorych osób w myśl akcji T4, a krótko mówiąc mordowanie ich w wyniku pseudo medycznych eksperymentów to zagadnienia, które opisuje w tej książce. Autorka stawia pytania o odpowiedzialność, karę a przede wszystkim o poczucie winy , której brak u oprawców , zwłaszcza u prof. Gertrude Luben. Wątki współczesne przeplatane z wojennymi opowieściami zmuszają do refleksji na temat pamięci, rozliczeń i przemilczeń a zwłaszcza okrucieństwa do którego jest zdolny człowiek, czy istnieją jakieś granice czy nie?

Wnioski nie są budujące, biorąc pod uwagę współczesne konflikty i niestabilną sytuację na świecie, to doszłyśmy do stwierdzenia, że doświadczenia z II wojny nie wiele nas nauczyły i dlatego warto o tym pisać, mówić i przypominać by motto z "Medalionów" Zofii Nałkowskiej ... " Ludzie ludziom zgotowali ten los..." przeszło do historii - oby

.DKK Gubin - Ewa Dąbek