Na spotkaniu 02 listopada 2016 r. omawialiśmy książkę „Dwoje ludzi” Iwony Chmielewskiej. Dzieci już na wstępie zwróciły uwagę na to, że książka nie nadaje się do przeczytania na jeden raz, lecz należy ją czytać powoli i nad każdą sentencją dokładnie się zastanowić. Zwracały uwagę na to, że po pierwszym przeczytaniu miały problem ze zrozumieniem przekazywanej treści. Dopiero, gdy czytały ją ponownie, czy to same czy z rodzicem odkrywały jej głębszy sens. Dzieci interpretowały również ilustracje, które były zamieszczone przy tekście i zastanawiały się czy pasuje ona do treści.

Bardzo im się ta książka spodobała, ponieważ nie wiedziały, że za pomocą prostych metafor można przekazać tak wiele.

Poniżej zamieszczam recenzje dwóch czytelniczek z klubu.

Książka Iwony Chmielewskiej pt. „Dwoje ludzi” spodobała mi się i bardzo wzruszyła. Według mnie jest ona trudną książką, ale ja ją zrozumiałam. Opowiada ona o miłości dwojga ludzi żyjących ze sobą – kobiety i mężczyzny. O tym że nie zawsze jest im łatwo, że miłość może być różna. Bardzo spodobały mi się również ilustracje.

Osobiście polecam tę książkę dzieciom i dorosłym.

Zuzia Dondajewska, kl. IV

Według mnie książka „Dwoje ludzi” jest ciekawa. Na początku było ją ciężko zrozumieć, ale kiedy przeczytałam ja drugi raz już zrozumiałam. To jest taka jakby poważna książka z ciekawymi ilustracjami. Jest ona o tym, jak dwoje ludzi żyje razem. Mimo że są małżeństwem unikają siebie, ale też są takie pary które żyć bez siebie nie mogą.

Anastazja Ficek, kl. IV

Po rozmowie z prowadzącym dzieci odkryły, że książki nie należy przekładać tylko na pary, ale można też ją odnieść do przyjaźni, rodzeństwa itp. Książkę dzieci z Starego Strącza serdecznie polecają.

Dzieci z DKK Stare Strącze