W kwietniu 2017 r. spotkaliśmy się w DKK w Osiecznicy, aby porozmawiać o książce B. Nowickiej „Nakarmić kamień” oraz o książce P.P. Reszki „Diabeł i tabliczka czekolady”.

Interesujące reportaże o wielu bulwersujących opinię publiczną sprawach. Reportaże z ostatnich kilkunastu lat. Mamy sprawę sióstr z Kazimierza Dolnego,  historie dawców organów, o matce kilku noworodków pozbawionych życia przez nią i zamrożonych ze strachu przed okrutnym mężem. Historie osób, które doświadczyły polskiej nietolerancji- gejów, obcokrajowców. mamy wyniki sondażu wśród licealistów i uczniów technikum, czy jest im potrzebna nauka religii i krzyż w szkole. Smutne narracje o chorym dziecku, którego narodzenie jest krzyżem, jaki da się znieść.
Wyselekcjonowane relacje na pewno zmuszają do refleksji, przekazują nieupiększony obraz Polski, w której mimo 21 wieku skanalizowana łazienka na wsi jest luksusem, bigoteria i zakłamanie utrudniają ludziom życie, a sfrustrowane sprzątaczki fingują podłożenie bomby w szkole. Zdecydowanie polecamy, bo wiele poruszanych kwestii w formie króciutkiego wyznania (czasem to jedna- dwie strony) przykuwa uwagę, podkreśla złożoność problemów, indolencję władz, nieczułość na krzywdę drugiego człowieka. Komentarz odautorski zlikwidowany, przez co jeszcze dobitniej podkreślane są treści.

"Nakarmić kamień" Bronki Nowickiej to rzecz, którą należy czytać w skupieniu i samotności. Trzeba dać się ponieść myślom, w które zaprzęga nas autorka. 

Jest to zbiór wielu form, przedstawionych chronologicznie. Często bardzo krótkich, które można zaliczyć do prozy poetyckiej. Miesza się w nich to, co piękne z tym, co paskudne. To tak, jakby sacrum i profanum zlały się w jedno, chociaż nie powinny. Ale czy na pewno? W końcu nasze życie to jedno i drugie. To też brzydota i piękno....

Bronka Nowicka przedstawia świat widziany oczami małego dziecka, dziewczynki. Zaskakuje nas przemyśleniami i doświadczeniami tej małej osoby - wielu i wiele z nas je zna, ale autorka potrafiła trafnie je uchwycić i opisać.

Po przeczytaniu całości trzeba zacząć  ją czytać od nowa... I niech tak zostanie. Polecamy.

Moderator

Barbara Przeździęk