Kolejne spotkanie  DKK odbyło  się  13.06.2017r. w bibliotece  w Łagowie.  Do  dyskusji  wybraliśmy  książkę  Katarzyny  Grocholi  pt. „Zagubione niebo”.

Ta  książka  jest  o czekaniu  na  miłość, o fizycznej wprost  potrzebie  tego  uczucia. Bohaterami  większości opowiadań  są kobiety. Przede  wszystkim  to osoby   mało  asertywne, nie przebojowe, wycofane pogodzone z samotnością, ale tu  akurat  ta postawa  jest  nagradzana  spotkaniem  tego  jedynego, wyczekiwanego.  Taka  forma  współczesnej  baśniowej  narracji, gdzie  rządzi  przypadek, gdzie , dobre  fatum  bez  walki i starań i tak  złączy  dwoje  czekających  na  miłość   ludzi.  Wtedy  te czytelniczki ,  te  smutne, samotne znudzone   monotonią  codzienności  choć  przez  chwilę  zapragną, aby taki  cudowny  zbieg  okoliczności  zmienił i ponaprawiał  ich poskręcane  życie, a te szczęśliwie  zakochane  mogły  się  bezkarnie  cieszyć  radością  innych. 

Opowiadania  zostały  ułożone w pewien ciekawy sposób.  Z jednej  strony  to  kolejne  etapy związków.  Pierwsze  opowiadania to  trochę  naiwne  historie  młodzieńczych zafascynowani, dalsze poruszają problemy wynikające z podstawowego  problemu  współczesnych  par, czyli  braku  rozsądnej  komunikacji i zrozumienia  drugiej  osoby, w innych  widzimy  rozpacz  rozstania.  Drugie kryterium,  chyba  bardziej  interesujące,  to  wrażenie,  że  czyta  się  coraz  lepsze  opowiadania.  Jakby  miało  się  wgląd  w rozwój  umiejętności  pisarskich  autorki,  mimo,  że te  opowiadania  nie powstawały  chronologicznie.  Książka się  „rozczytuje”.  Jest  coraz  ciekawsza i z coraz  większą  chęcią i ciekawością  rozpoczyna  się  następną historię.  Dobrze, że  te  życiowe  zakręty  przedstawiono  w formie opowiadań.  Dzięki  temu  mogła  autorka  pofolgować  sobie  w używaniu  swoich ulubionych,  fantastycznych  zbiegów  okoliczności,  które  tak  łatwo  rozwiązują  ludzkie  problemy.  Obarczenie nimi  jednej  pary  ujmowała  by im  w dużym  stopniu  prawdopodobność, a tak  czytając  poszczególne  historie  można  powiedzieć  sobie;  dlaczego  nie  przecież  to  przypadek   rządzi  ludzkim  życiem.

„Zagubione   niebo”  to  zbiór  15  opowiadań i  każdy  znajdzie   wśród  nich  swoje  ulubione.  Są  wśród  nich trzy,  których  podmiotami  nie  są  kobiety i jeśli  nie są  one  najlepszymi, to  na pewno  należą do tych  najciekawszych  a   na pewno  najbardziej  wzruszających.  Lektura  godna   polecenia  nawet  dla  tych,  którzy  nie  są fanami  prozy  pani  Grocholi.

                                                                                                                                     DKK  Łagów