Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 03 marzec 2021

Na kolejne spotkanie online, klubowicze wybrali pierwszą część powieści Suzanne Collins "Igrzyska śmierci".

Akcja książki dzieje się w krainie Panem, która powstała na zgliszczach Ameryki Północnej. Świat na skutek wojen i klęsk żywiołowych przestał istnieć, kraina podźwignęła się z ruin i zaczęło tętnić życie. Stolicą tej krainy jest Kapitol, nie jest to idealny raj na ziemi. Mieszkańcy cierpią głód, nędzę i niedolę. Kapitol otoczony jest Trzynastoma Dystryktami. Władze kontrolują mieszkańców, aby nie doszło do buntu. Jednym ze sposobów są dożynki. Organizowane są po to, aby z każdego z Dwunastu Dystryktów wybrać dwoje młodych ludzi, którzy będą walczyć o życie. Wszyscy młodzi, drżą ze strachu, i boją się o własne życie. Żeby przeżyć, są zmuszeni zabijać wszystkich uczestników.
Katniss główna bohaterka, mieszka w Dwunastym Dystrykcie, wszyscy są przekonani, że to ona zostanie wybrana do rywalizacji w dożynkach. Jednak zostaje wybrana jej dwunastoletnia, młodsza siostra. Katniss od razu się zgłasza na ochotnika, chce uchronić swoją siostrę od śmierci. Do pary wylosowany zostaje Peet, chłopiec w którym kocha się bohaterka. Igrzyska to krwawa jatka, w której uczestnicy zabijają się wzajemnie, dosłownie wszystkim co mają pod ręką. Wszystkie zmagania uczestników emitowane są w telewizji, jest to wielkie show i zabawa dla widzów. Całość jest tak skonstruowana przez organizatorów, aby nie zabrakło efektów i spektakularnych śmierci.
W powieści narrator jest pierwszoosobowy, wszystko co się dzieje opisuje nam Knatniss. Autorka zadbała o dużą ilość detali, które niesamowicie ubarwiają powieść. Każdy kto sięgnie po tę książkę, szybko poczuje ogromną chęć szybkiego jej przeczytania, aby przeczytać kolejne tomy.

Koordynator DKK w Żaganiu
Alicja Ptasińska

Nagranie ze spotkania DKK można obejrzeć pod linkiem ::

Szczegóły

Opublikowano: 08 luty 2021

24 stycznia 2021 roku, na spotkaniu Dyskusyjnego Klubui Książki omawiano trzeci tom seroi "Cormoran Strike" pt. "Żniwa zła", autorstwa J.K. Rowling (pod pseudonimem Robert Galbraith).

Nagranie ze spotkania można obejrzeć pod linkiem: https://youtu.be/UaLJ-9PovpM

Opinia

Przyszedł czas na powieść twórczyni Harrego Pottera J.K. Rowling. Tym razem, nie jest to fantasy, tylko tematyka kryminalna. Chodzi o Żniwa zła, powieść którą autorka napisała pod pseudonimem, jako Robert Galbraith. 

Autorka po słynnym czarodzieju stworzyła prywatnego detektywa Cormorana Strike'a, Jednak Harry i Cormoran mają coś wspólnego ze sobą - trudne dzieciństwo.

Powieść zaczyna się od makabrycznego zdarzenia. Do biura detektywa dociera przesyłka, a w niej odcięta noga. Okazuje się, że jest to noga kobieca. Na domiar  wszystkiego, ucięta jest w takim miejscu, by pasowała Strike'owi. Detektyw stracił nogę w wojsku, teraz prowadzi agencję, która ledwo wiąże koniec z końcem.

Carmoran po otrzymaniu przesyłki zaczyna działać, typuje trzech bandytów, których wcześniej unieszkodliwił. Mężczyźni ci, to prawdziwe bestie, rozkochiwali w sobie kobiety,a potem upokarzali je.

W powieści pojawia się Robin, współpracownica detektywa, która coraz bardziej zaczyna mu się podobać. Dużo ze sobą rozmawiają, zbliżają się do siebie. Oboje są obserwowani, zwłaszcza Robin, ktoś chce ukarać detektywa, zabicie Robin będzie dotkliwą karą.  W trakcie czytania poznajemy  punkt widzenia Robin i Cormorana, ale także i samego zabójcy.

W książce  doskonale zachowana jest  równowaga pomiędzy wątkiem głównym,a wątkami pobocznymi. Pierwszy wątek zdecydowanie króluje, a te drugie stanowią jego uzupełnienie. Ciekawość wzbudzają  też rozdziały, w których pokazane są myśli mordercy. Jest to dodatkowy walor powieści by móc spojrzeć na akcję z innej perspektywy. Ponadto sporo dowiadujemy się o detektywie i jego asystentce. Stąd  nasuwa się wniosek, że  każdy z nas  skrywa jakąś tajemnicę, która w mniejszym lub większym zakresie rzutuje na nasze postępowanie. Głównym tematem jest człowiek, jako siedlisko zła i lęków, jako jednostka zdegenerowana i całkowicie pozbawiona empatii, wokół którego krążą bohaterowie.

Autorka w powieści porusza różne tematy, jak pedofilię, molestowanie, gwałty, przemoc oraz uzależnienie od drugiego człowieka. Ukazuje sporo mężczyzn, których nie chcielibyśmy spotkać na swojej drodze. Poznajemy kobiety, które trudno jest zrozumieć, dlaczego pozwalają krzywdzić swoich bliskich.

 To kolejna dobra  książka, pełna szczegółów i dokładnych opisów. Powieść można polecić każdemu, nie tylko miłośnikom kryminałów, ale wszystkim wielbicielom trzymającej w napięciu prozy.

- Koordynator DKK w Żaganiu, Alicja Ptasińska

Recenzja

"Żniwa zła" Roberta Galbraitha to trzeci tom z cyklu kryminalnego o Cormoranie Strike’u.

Główny wątek kręci się wokół odciętej kobiecej nogi, która została przysłana w paczce do biura detektywa Cormorana Strike'a, co jest fajnym mrożącym krew w żyłach wstępem do całej historii.

Książka napisana jest bardzo przyjemnym językiem, bardzo miło się ją czyta i nawet dla wybrednych czytelników oraz zwolenników wydań papierowych takich jak ja, przyjemny był nawet audiobook do przesłuchania. Co ciekawe autorką tej książki jest J.K Rowling – autorka książek z serii Harry Potter, co daje inne spojrzenie na tę książkę, mimo że są to dwa różne światy. Pisze ją pod pseudonimem, ale kiedy już się wie że jest to ona, książka wydaje się o wiele ciekawsza dla fanów jej książek, którzy chcą zgłębiać tajniki J.K Rowling i doszukiwać się różnych szczegółów.  Jest to dla nich ciekawe, ponieważ mogą porównać tę książkę z innymi jej dziełami pod kątem stylu pisania.

Mimo faktu, że historia kręci się wokół świata przestępczego, to poleciłabym tę książkę wszystkim młodym ludziom, bo ta książka jest w pewnym stylu przestrogą - trzeba uważać jak się żyje i jak się pracuje, bo na każdym kroku czyha jakiś zbir. Pokazuje, że trzeba uważać na takie rzeczy i nie pozostawać w tym samym, oraz o sile współpracy. Moim zdaniem jest to bardzo życiowa książka. Wzbudziła we mnie bardzo dużo pozytywnych emocji, ponieważ powieść Żniwa zła  otwiera  oczy na to, jak świat tak naprawdę wygląda, a  nie jest on przyjemną opowieścią tylko brutalną i tajemniczą. 

Klubowiczka DKK w Żaganiu
Wiktoria Matysiak

Szczegóły

Opublikowano: 19 styczeń 2021

Grudniowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci odbywało się w ścisłym reżimie sanitarnym. W czasie jego trwania rozmawiałyśmy o utworze Doroty Suwalskiej Pan Fortepianek.

Akcja książki rozpoczyna się w poniedziałkowy poranek, w chwili, gdy Maciek budzi się ze snu z bólem brzucha i robi wszystko, żeby nie pójść dziś do szkoły. Babcia, która doskonale znała przypadłość wnuka, postanowiła mu pomóc, dlatego wezwała na pomoc osobliwego lekarza. Natychmiast w ich domu pojawił się ubrany we frak starszy pan, który przedstawił się jako Jan Fortepianek. Po krótkiej pogawędce zbadał chłopca i wypisał mu oryginalną receptę, na której zamiast nazwy leków umieścił nuty, przy czym jednocześnie wyjaśnił, że nie jest zwykłym doktorem, tylko muzykoterapeutą, a swoim pacjentom zaleca słuchanie bądź granie muzyki. W przypadku Maćka chodziło o granie muzyki, dlatego niebawem w pokoju chłopca pojawił się fortepian, a wraz z nim zalecenie o spędzeniu trzech dni przy instrumencie. Przed końcem kuracji osobliwy doktor zalecił też, aby zaprosił do siebie kolegów z klasy, za którymi chłopiec nieszczególnie przepadał. Jak przebiegła kuracja fortepianowa i jakie przyniosła efekty? Wszystkiego dowiemy się z książki.

Kolejna książka z serii Czytam sobie, nas nie zawiodła. Z miłą chęcią poznałyśmy historię chłopca, który prawdopodobnie z powodu złych relacji z kolegami z klasy nie lubi chodzić do szkoły, a któremu na ratunek w pomysłowy sposób śpieszy babcia. Ciepła i humorystycznie napisana opowieść, ukazująca olbrzymią siłę muzyki i dobroczynny wpływ na człowieka. Książka ciekawa i ładnie napisana. Polecamy!

Grażyna Lichwiarz

Opinia - Pan Fortepianek Doroty Suwalskiej

Akcja książki rozpoczyna się w poniedziałkowy poranek, w chwili, gdy Maciek budzi się ze snu z bólem brzucha i robi wszystko, żeby nie pójść dziś do szkoły. Babcia, która doskonale znała przypadłość wnuka, postanowiła mu pomóc, dlatego wezwała na pomoc osobliwego lekarza. Natychmiast w ich domu pojawił się ubrany we frak starszy pan, który przedstawił się jako Jan Fortepianek. Po krótkiej pogawędce zbadał chłopca i wypisał mu oryginalną receptę, na której zamiast nazwy leków umieścił nuty, przy czym jednocześnie wyjaśnił, że nie jest zwykłym doktorem, tylko muzykoterapeutą, a swoim pacjentom zaleca słuchanie bądź granie muzyki. W przypadku Maćka chodziło o granie muzyki, dlatego niebawem w pokoju chłopca pojawił się fortepian, a wraz z nim zalecenie o spędzeniu trzech dni przy instrumencie. Przed końcem kuracji, osobliwy doktor zalecił też, aby zaprosił do siebie kolegów z klasy, za którymi chłopiec nieszczególnie przepadał. Jak przebiegła kuracja fortepianowa i jakie przyniosła efekty? Wszystkiego dowiemy się z książki.

Kolejna książka z serii Czytam sobie, nas nie zawiedzie. Ciekawa historia chłopca, który prawdopodobnie z powodu złych relacji z kolegami z klasy nie lubi chodzić do szkoły, a któremu na ratunek w pomysłowy sposób śpieszy babcia. Ciepła i humorystycznie napisana opowieść, ukazująca olbrzymią siłę muzyki i dobroczynny wpływ na człowieka. Książka ciekawa i ładnie napisana. Godna polecenia.

Grażyna Lichwiarz

Szczegóły

Opublikowano: 30 grudzień 2020

"Diabeł wcielony" Donalda Raya Pollocka był tematem ostatniego spotkania DKK w Żaganiu, które odbyło się 13 grudnia 2020 r. w wersji online.

Nagranie ze spotkania można obejrzeć pod linkiem: https://youtu.be/kUbqWzre8tU

Szczegóły

Opublikowano: 08 grudzień 2020

Listopadowe Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci odbyło się w mniejszym gronie uczestników, z zachowaniem wszelkich zasad reżimu sanitarnego. W jego trakcie mieliśmy przyjemność poznać historię Gabrysi i jej pieska, opisaną w książce Szarka przez Ewę Nowak.

Zimowe ferie u dziadków na wsi nie były szczytem marzeń dziewczynki. Dopiero prezent w postaci małego szczeniaka sprawił, że Gabrysia poczuła się szczęśliwa, nie narzekała już na nudę, gdyż całymi dniami bawiła się z pieskiem. Pewnej nocy, kiedy Szarka zniknęła z budy, dziewczynka czuła, że to sprawa wilków, które ostatnio nocami podchodziły pod okna domu. Postanowiła poszukać pieska i wkrótce oddaliła się z podwórka. W lesie, podczas śnieżycy, Gabrysia zabłądziła, a kiedy przerażona kucnęła pod drzewem, pojawiła się przy niej Szarka. Chwilę później zza drzewa wyszedł wielki wilk, a za nim cała wataha. Szarka podbiegła do niego ochoczo, a on polizał ją opiekuńczo. W jednej chwili dziewczynka zrozumiała, że Szarka to nie piesek tylko mały wilczek, a ta wataha, to jej rodzina i jej miejsce jest przy nich.
Tyle o treści utworu, czas na naszą opinię. Książka podobała się nam bardzo. Ładna i ciekawa historia napisana prostym językiem, którą czytałyśmy z prawdziwą przyjemnością. Interesująca fabuła skrywająca przygodę i odrobię tajemnicy sprawiła, że opowieść wciągnęła nas bez reszty. Oczarowało nas prawdziwe przywiązanie dziewczynki do Szarki, ale na końcu było nam smutno z powodu ich rozstania. Oczywiście polecamy!

Grażyna Lichwiarz

Opinia - ,,Szarka'' Ewy Nowak

Ewa Nowak w swojej książce Szarka, przedstawiła historię Gabrysi i jej pieska, który w rzeczywistości okazał się małym wilczkiem.
Zimowe ferie u dziadków na wsi nie były szczytem marzeń dziewczynki. Dopiero prezent w postaci małego szczeniaka sprawił, że Gabrysia poczuła się szczęśliwa, nie narzekała już na nudę, gdyż całymi dniami bawiła się z pieskiem. Pewnej nocy, kiedy Szarka zniknęła z budy, dziewczynka czuła, że to sprawa wilków, które ostatnio nocami podchodziły pod okna domu. Postanowiła poszukać pieska i wkrótce oddaliła się z podwórka. W lesie, podczas śnieżycy, Gabrysia zabłądziła, a kiedy przerażona kucnęła pod drzewem, pojawiła się przy niej Szarka. Chwilę później zza drzewa wyszedł wielki wilk, a za nim cała wataha. Szarka podbiegła do niego ochoczo, a on polizał ją opiekuńczo. W jednej chwili dziewczynka zrozumiała, że Szarka to nie piesek tylko mały wilczek, a ta wataha, to jej rodzina i jej miejsce jest przy nich.
Ładna i ciekawa historia, napisana prostym językiem, którą czyta się z prawdziwą przyjemnością. Interesująca fabuła skrywająca przygodę i odrobię tajemnicy sprawia, że opowieść wciąga bez reszty. Przyjaźń, która łączy dziecko z dzikim zwierzakiem to z pewnością świetny temat na dobrą książkę.

Grażyna Lichwiarz