Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 23 marzec 2016

Na spotkanie w DKK, klubowicze przygotowali książkę Bratnie dusze kontynuację powieści Elizabeth Chandler Pocałunek anioła .

Bratnie dusze to trzeci tom serii o aniele, którego zadaniem jest ocalenie ukochanej dziewczyny.

Czytając kolejne części, czytelnik coraz bardziej poznaje bohaterów i ich cechy charakterów. Główna bohaterka Ivy jest silna i odważnie rozwiązuje swoje sprawy. Bardzo często wzywa anioła i prosi go o pomoc i  wierzy mu bezgranicznie. Bohaterowie to typowi  nastolatkowie, czasem zaskakują. Jednak historia ich życia jest barwna, a ich światem  rządzi wiedza.

Można łatwo się domyślić, kto jest sprawcą wszelkiego zła. W książce poznajemy wiele szczegółów i motywów działania. Akcja toczy się szybko, Ivy nieustannie jest w niebezpieczeństwie pomimo to usiłuje zdobyć obciążające dowody Gregoryego. Książce należy się wielki plus, właśnie dzięki akcji, która  jest barwna i pełna napięcia. Niepokój  wywołuje nie tylko  morderca ale również  Ivy i Will. Chłopak od początku jest zakochany    w Ivy i czytelnik coraz bardziej w książce szuka odpowiedzi, czy między nimi rozkwitnie miłość. 

Bratnie dusze  czyta się bardzo szybko. Duża czcionka i mały format zapewniają lekturę na kilka godzin. Jest to idealne rozwiązanie dla tych, którzy nie lubią ślęczeć nad długimi powieściami. Okładka w tonacji błękitu idealnie podkreśla treść.

Książka jest subtelną opowieścią o potędze miłości oraz poświęceniu i akceptacji .Na długo pozostawia po sobie miłe wspomnienia.

Koordynator DKK w Żaganiu

Alicja Ptasińska

Szczegóły

Opublikowano: 18 luty 2016

Na spotkaniu DKK, za sprawą książki Miasto kości klubowicze przenieśli się w mroczny świat wampirów. Powieść stanowi I część Darów Anioła Cassandry Clare. Miasto kości, to powieść fantastyczna i jak stwierdzili klubowicze jest idealną lekturą dla miłośników tego gatunku.
Główną bohaterką jest piętnastoletnia Clarissa Frey, która tak jak jej rówieśnicy wiedzie spokojne życie. Wszystko zmienia moment pojawienia się jej w nocnym klubie. Zauważa w nim szereg niesamowitych zdarzeń. W klubie poznaje trójkę dziwnie zachowujących się nastolatków, wśród nich jest Jace Nocny Łowca, który postanawia się nią zaopiekować. Clarissa przeprowadza się do Instytutu zamieszkałego przez Nocnych Łowców. Porwana zostaje jej matka, a ona sama szuka sposobu by ją odnaleźć. Jednocześnie dowiaduje się wiele o świecie, który ją otacza, a jest jej tak mało znany. Poznaje mroczny świat pełen wampirów, wilkołaków, czarodziei i wróżek, dowiaduje się, że jest jego częścią.
W książce można odnaleźć wszystko co nadaje jej dynamiczny rytm: romanse, spiski, tajemnice rodzinne i państwo, które formalnie nie istnieje. Czytając książkę nie można się nudzić, zawiera dużo humoru i szybkiej akcji.

Koordynator DKK w Żaganiu
Alicja Ptasińska

Szczegóły

Opublikowano: 25 styczeń 2016

Ostatnie spotkanie naszego DKK w 2015 r. odbyło się 18 grudnia. Tym razem „lekturą obowiązkową” była książka współczesnego pisarza hiszpańskiego Javiera Sierry Mistrz z Prado.

Opinie o książce były dwubiegunowe: z jednej strony zachwyt, a z drugiej … powiedzmy, że rozczarowanie. A prawda jest chyba taka, że jest pięknie wydana i dobrze napisana, ale ma prawo jednych rozczarować, a innych zachwycić lub pobudzać do głębszych poszukiwań. Wszystko zależy od tego, czego odbiorca oczekuje. Napisana w formie powieści, ale z bardzo okrojoną fabułą, w której niewiele się dzieje i jednocześnie obfitująca w taki ogrom wiedzy z zakresu historii malarstwa i historii Kościoła, że staje się bardziej książką popularnonaukową. Tym bardziej, że poparta jest licznymi przypisami i kolorowymi ilustracjami przedstawiającymi opisany obraz lub jego detal, co pozwala dokładnie przyjrzeć się dziełu. Wydaje się, że w pierwotnym zamyśle autora miała to być właśnie książka popularnonaukowa, swoisty przewodnik po wybranych obrazach Muzeum w Prado, ale może dla nadania jej lżejszej formy, ubrana została w fabułę. Skromną bez porywającej akcji, z dwoma bohaterami głównymi. Jednym z nich jest student dziennikarstwa, który z pomocą spotykanego w Muzeum tajemniczego mistrza poznaje tajemnice Kościoła ukryte w obrazach poszczególnych wielkich malarzy. Tajemnice, które dla przeciętnego, niewtajemniczonego odbiorcy są dziś absolutnie nieczytelne. I to jest w książce najciekawsze. Sam tajemniczy mistrz oprowadzający  młodego człowieka po muzeum wydaje się duchem, ale to do końca nie zostaje wyjaśnione. I chyba nie ma to większego znaczenia, wydaje się, że nie o niego chodziło, a o wiedzę przekazaną w sposób luźniejszy niż naukowy wykład.

Książka odkrywa przed czytającym sposób patrzenia na obrazy, na to, że zwiedzając muzeum warto zatrzymać się przed nimi dłużej, oddać  refleksji, zwrócić uwagę na szczegóły, że każdy zamieszczony na nim detal jest przez artystę wprowadzony celowo i ma swoje znaczenie. A jeśli jeszcze sięgniemy do przewodnika lub innego źródła i pozyskamy jakąś wiedzę o malarzu, czasach mu współczesnych, o samym obrazie, to zwiedzanie i oglądanie będzie jak przygoda, którą zechce się powtórzyć. Aż chce się iść do muzeum, i niekoniecznie do tego w Prado, ale z takim właśnie przewodnikiem… chodzi o jego wiedzę oczywiście. Książka jak najbardziej warta przeczytania i godna polecenia.

Spotkanie nasze miało więc gorący przebieg, ale zakończyło się dzieleniem się opłatkiem i najlepszymi życzeniami. Ciastka, a nawet torcik i prezenty też były.

Urszula Sitarz

Szczegóły

Opublikowano: 25 styczeń 2016

Ostatnie spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w 2015 roku i ostatnia lektura do omówienia. Tym razem Dziewczynka z parku Barbary Kosmowskiej, piękna i wzruszająca opowieść o stracie, śmierci i tęsknocie.

Andzia, główna bohaterka książki, przeżywa żałobę, pół roku temu zmarł jej ukochany ojciec. Jej matka nie może pogodzić się ze stratą i większość czasu spędza w łóżku przykryta kocem. Dziewczynka tęskni za dawnym życiem. Brak jej rozmów przy stole i sernika na smutki, brak jej uśmiechu, który umarł razem z ojcem. Najbardziej jednak brakuje jej wypraw do parku z plecakiem i atlasem ssaków, żeby podziwiać i poznawać przyrodę. Jej tato był badaczem ptaków i ssaków, obserwował je i opisywał. Tuż przed śmiercią w szpitalu powierzył Andzi pewną tajemnicę. Obiecał, że kiedy przyjdzie wiosna, a córka za nim zatęskni, wystarczy, żeby zobaczyła kowalika, który chodzi głową w dół, a wtedy spotka się z ojcem. Kowalik to bardzo głośny i rodzinny ptak, milknie już w czerwcu. Jej tato, też odszedł w tym czasie. Dlatego Andzia patrzy ufnie w przyszłość i czeka na następną wiosnę, żeby spotkać swojego kowalika. W jej życie odrobinę ciepła i uśmiechu wnosi Jeremiasz. To z nim dziewczynka w czasie zimy karmi kaczki w parku, chodzi na sanki, a wiosną szuka tajemniczego ptaka.

Przepiękna książka dla młodego czytelnika, która pokazuje przeżycia dziewczynki  po śmierci ojca i w trakcie żałoby. Autorka potrafi  pisać o rzeczach trudnych i smutnych w sposób prosty, lecz niesamowicie wrażliwy,  bez zbędnych słów. Nie boi się poruszać bolesnych tematów w książkach skierowanych do dzieci i jest w tym naprawdę dobra. Tej książki nie da się opisać prostymi słowami, trzeba ją koniecznie przeczytać. POLECAMY!

LichwiarzGrażyna

Szczegóły

Opublikowano: 22 styczeń 2016

Lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika książek. Napisana prostym językiem opowiada o prowadzeniu własnej księgarni, o dochodzeniu do sukcesu dzięki sile podążania za swoimi marzeniami, sile przyjaźni, miłości i wiary."Księgarenka w Big Stone Gap", to wyraz czci i poważania oddany klientom i przyjaciołom Jacka i Wendy, pary głównych bohaterów. To książka , z której bije niesamowicie pozytywna energia, powodująca, iż każdemu z nas niemożliwe, wydaje się możliwe. „Idź za swoim szczęściem, a pieniądze pójdą za tobą" ; „Podążaj za tym, co daje ci radość" : „Bądź dobry w tym, co robisz, a inni zechcą cię wspierać", to tylko niektóre „złote myśli", którymi cała książka jest naładowana. Nie brak w niej także precyzyjnie dobranych cytatów, umieszczonych przy każdym rozdziale „Nie wszystko, co się liczy, jest policzalne i nie wszystko, co jest policzalne się liczy" – Albert Einstein ( rozdz. 11). Zachęcamy do lektury.
Eugenia Wałęga