Filia GBP w Bieniowie z siedzibą w Olbrachtowie

Książka Agnieszki Lis „Latawce” to poruszająca lektura o poszukiwaniu szczęścia i wolności. „Latawce” trzymają w napięciu do ostatniej strony. W którymś momencie dowiadujemy się o tragedii głównego bohatera Grzegorza, który nie potrafi pogodzić się z traumą z dzieciństwa. Jako kilkuletni chłopiec doświadczył rozpadu małżeństwa swoich rodziców oraz wyprowadzki ojca, który był dla niego wzorem do naśladowania. Z fragmentów książki czytamy opis znikającej postaci ojca jaki wyłania się ze wspomnień jego syna – wówczas małego dziecka stojącego na balkonie. Obraz ten, choć na początku nie przykuwa uwagi czytelnika w kolejnej części, staje się symbolem ogromnego nieszczęścia głównego bohatera i jego traumy. Z kolejnych stron dowiadujemy się o buntowniczej naturze dorastającego dziecka, które popadając w apatię sięga po narkotyki. Ze strony na stronę wyłania się  gasnąca osobowość małego Grzesia, później już młodzieńca Grześka, który w swoim niewyobrażalnym bólu i tęsknocie podejmuje decyzję o popełnieniu samobójstwa.

Książka „Latawce” to mocna literatura o dosłownym przekazie ważności zdarzeń, obrazów i słów  z dzieciństwa. To także przestroga dla rodziców, którzy nie zawsze w porę zauważają problemy swoich dzieci. Historia Grzegorza i jego mamy to opowieść o autorytetach o symbolice latania, skrzydeł i powtarzających snach – jako upiorach z dzieciństwa.

Książka poruszyła uczestników Dyskusyjnego Klubu Książki w Olbrachtowie, którzy indywidualnie w rożnych godzinach 23 września przychodzili do biblioteki, by porozmawiać o książce Agnieszki Lis. Ich sformułowania i wypowiedzi pozwolę zachować w przestrzeni pomieszczenia biblioteki, licząc na Państwa zrozumienie.

agatkaJesień astronomiczna i kalendarzowa w tym roku wyjątkowo przypadła na ten sam termin tj. 23  września, toteż przedszkolaki z Przedszkola w Olbrachtowie rozpoczęły poszukiwania tropów tej pięknej pory roku. Po dwóch dniach były już gotowe do dyskusji nad książką Marcina Przewoźniaka „Agatka na tropach jesieni”.

Uczestnicy DKK opowiedzieli jakie zmartwienie miała główna bohaterka bajki. Po oglądnięciu ilustracji w książeczce dzieci bez problemu wskazały ślady jesieni. Podczas spotkania, mimo iż na jego początku pięknie świeciło słońce, zaczął padać deszcz, co było potwierdzeniem, że jesień jest deszczową i zmienną porą roku. Na koniec maluchy wraz z bibliotekarzem i przedszkolanką zatańczyły piosenkę „Kolorowe liście”.

„Agatka na tropach jesieni” to jedna z książek serii o Agatce. Bajeczka pomaga poznawać świat i rozwija wyobraźnię. Znajdziemy w niej odpowiedź na wiele dziecięcych pytań. W tej książeczce dzięki pięknym ilustracjom Zbigniewa Dobosza najmłodsi mogą wyszukać znaków jesieni.

Marcin Przewoźniak w piękny sposób opowiedział przygodę głównej bohaterki, która chciała wziąć udział w konkursie na poszukiwanie pierwszych śladów zmieniającej się pory roku. Zmartwiona, że nie uda jej się znaleźć żadnego tropu w akcję zaangażowała swojego psa. Wraz z Frotkiem ubrana w kalosze i płaszcz przeciwdeszczowy wyrusza na wielkie poszukiwania, które przynoszą zamierzone efekty.

Autor książki przystępnym językiem opisał jesienne walory: szeleszczące wielobarwne liście, przecudne krajobrazy, rześkie powietrze oraz zbieranie kasztanów. Nie zapomniał również o deszczu, ciemnoszarych chmurach i wietrze, a także wiewiórce robiącej zapasy na zimę oraz spadających kasztanach, z których można robić cudne ozdoby.     

nowak16 września 2019 roku biblioteka w Olbrachtowie w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki gościła u siebie pisarkę powieści psychologicznych dla dzieci i młodzieży. Pani Ewa Nowak z wykształcenia jest pedagogiem – terapeutą i w takim też charakterze odbyło się spotkanie autorskie.

Pisarka to przesympatyczna osoba z „nadmiarem endorfin” – co sama podkreśla. Podczas spotkania stworzyła bardzo miłą i przyjazną atmosferę opowiadając historie ze swojego życia, a także przygodę z codziennym 2,5 godzinnym czytaniem książek w dzieciństwie. Przedstawiła również  bohaterów swoich powieści prezentując serie Czytam sobie, a także m.in. „Moja Ananke”, „Pajączek na rowerze”, „Bardzo biała wrona”.

Nawiązując doskonały kontakt ze słuchaczami  całą swoją osobą pokazała jak ważne jest pozytywne nastawienie do ludzi i świata. Autorka książek w sposób otwarty poruszyła wiele kobiecych spraw oraz zdarzeń z życia codziennego.  Przybyłym na spotkanie przypominała jak ważne jest 20 minutowe codzienne czytanie dzieciom, a także radosne nastawienie do wszystkiego co nas otacza.

Po spotkaniu jego uczestnicy - bez wątpienia - mogli poczuć nadmiar endorfin. 

Książka Kamila Bałuky „Wodecki. Tak mi wyszło” to ciekawy portret polskiego muzyka. Czytelnik dowie się z niej informacji o tym jak ważny dla Zbigniewa Wodeckiego był Jan Sebastian Bach, dlaczego kochał publiczność  i skąd narodził się pomysł odtworzenia płyty z 1976 roku.

Książka ta jest potwierdzeniem, że twórca „Z Tobą chce oglądać świat” był wybitnym artystą, który obok ogromnego talentu miał niezwykły dar przyciągania ludzi. Świadomy swoich walorów muzycznych był jednocześnie osobą skromną, bardzo uprzejmą i urokliwą. Artyści podkreślali nie tylko jego muzyczne walory, ale i wspaniałą osobowość.

Na spotkaniu przytoczono fragmenty książki, dzieła artysty, a także przypomniano jego drogę do kariery. Uczestnicy sierpniowego DKK zgodnie potwierdzili, że Zbigniew Wodecki był artystą  ponadpokoleniowym. Panie przyznały, że książkę czyta się z zaciekawieniem i nutką żalu za Zbigniewem Wodeckim, który odszedł za szybko. Wertując drugą część książki, która jest wywiadem rzeką ma się wrażenie, jakby to, o czym czytamy opowiadał nam swoim pięknym głosem sam artysta.

„Wodecki. Tak mi wyszło” to książka warta przeczytania dla każdego, kto choć raz zetknął się z  melodyjnymi utworami wspaniałego muzyka.

biblipterapiaPodczas sierpniowego spotkania uczestnicy DKK dla dzieci dyskutowali o bałaganie i  porządkach, na skutek wcześniejszego zapoznania się z bajką terapeutyczną „Ja na pewno dziś nie sprzątam”. Okazało się, że czytelnicy dobrze znają skrzata Bałaganiaka  i nieco mniej skrzata Porządeczka. Tego drugiego najczęściej spotykają dzięki mamie, która pomaga uporządkować zabawki porozrzucane na podłodze, ciuchy nie powkładane do szafy i  rozgardiasz na biurku oraz w szufladzie.

Wspólnie z bibliotekarką mali dyskutanci porozmawiali również o emocjach towarzyszących sprzątaniu oraz kłopotliwym utrzymywaniu ładu w swoim pokoju.

Dzieci przyznały, że nie wiedzą jak robi im się „taki straszny bałagan” podkreślając, że w zasadzie … to robi się sam J.  Podczas omawiania książeczki było dużo uśmiechów, a to dlatego, że historia Kasi i Bartka bardzo przypominała, przybyłym na spotkanie czytelnikom, wydarzenia z ich życia:

„… pierwszy wstał Bartuś, potem, ociągając się i ziewając przeraźliwie, Kasia. Mama już wolała na nich z kuchni:

- Dzieci, ubierajcie się szybko, śniadanie na stole, musimy się spieszyć!

- Nie mogę znaleźć kapci!

 - Gdzie moja bluzka?

- Mamo! Piórnik jest pusty, gdzie się podziały wszystkie kredki?!

No tak. Zabrakło Skrzacika Porządeczka i jego nocnych porządków. Dzieci biegały po całym pokoju. Bartek w jednej skarpetce, Kasia wciąż w piżamie. Rodzice, widząc to załamali ręce. Tata, który odwoził dzieci do szkoły w drodze do pracy, narzekał, że się spóźni. W końcu mama pomogła skompletować ubranie, a tata spakował Kasi tornister, ale niestety zabrakło czasu na zjedzenie śniadania i wszyscy wyszli z domu głodni.”   J

fragment „Ja na pewno dziś nie sprzątam”

 Ryszard Cebula

 

Na koniec spotkania, techniką „krok po kroku” dzieci narysowały skrzata, którego samodzielnie pokolorowały. Dzięki bajeczce oraz wyżej wspomnianej metodzie szkicowania, młodzi czytelnicy poznali cechę cierpliwości, która może okazać się bardzo cenna zarówno w sprzątaniu jak i  w  wykonywaniu innych codziennych czynności otaczającego nas – pędzącego świata.

„Bajkoterapia czyli bajki-pomagajki dla małych i dużych” to zbiór opowiadań zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Poradnik opisuje problemy współczesnego świata, jest odpowiedzią na wiele pytań, wskazówką postępowania dla rodziców, a także inspiracją do rozmów z najmłodszymi członkami rodziny. Bajki poruszają ważne tematy i w mądry oraz subtelny sposób wkraczają w świat dziecięcych emocji.

Ponadto, co ważne w dzisiejszym zabieganiu … zachęcają rodziców i opiekunów dzieci  zatrzymać się na chwilę i spędzić wspólnie czas – zrobić to co najważniejsze dla naszych pociech.

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.