Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 18 kwiecień 2019

Gdyby żył, 14 stycznia świętowałby 85 urodziny, 14 czerwca minie 50 lat od jego tragicznej śmierci. Pisarz zmarł na obczyźnie. W 1975 r. jego ciało spoczęło na Starych Powązkach. Na jego grobie, na życzenie matki,  widnieje napis „ Żył krótko. A wszyscy byli odwróceni”. Po jego śmierci (1969 r.) niemiecki   „Der Spiegel” zamieścił krótki nekrolog „Marek Hłasko, 35.  Żył, pił i pisał”. A pisał dużo. Właściwie co roku wydawał nową książkę. Był pisarzem samoukiem. Żył tak, jak pisał. Upodabniał się do swoich bohaterów, opowiadał o buncie natury moralnej ludzi  z  polskiej  rzeczywistości lat 50.  XX w. Twórczość Marka Hłaski, polskiego   Jamesa Deana była przedmiotem   naszego kwietniowego spotkania. Omawialiśmy  jego różne książki, charakteryzowaliśmy bohaterów, poznawaliśmy  fakty i mity z życia tego legendarnego pisarza. Dopełnieniem spotkania był film dokumentalny „Z nimi żyłem, z nimi piłem, ich kochałem – Marek Hłasko”     -

„Wszystko, co czyni człowiek, czyni z tęsknoty za lepszym życiem” („Ósmy dzień tygodnia”)

[…]  ludzie sami, nie zmieniają się nigdy.  Ludzi zmienia życie.  Dobre czy złe,  dobrego czy złego   człowieka,  ale zawsze życie”  („Pętla”)

„Dano ci życie,  które jest tylko opowieścią.  Ale to już twoja sprawa,  jak ty ją opowiesz i czy umrzesz pełen dni” („Sowa, córka piekarza”)

„Własny głos słyszy się gardłem,  lecz  własne życie można usłyszeć tylko własnym sumieniem”  („Ósmy dzień tygodnia”)

Spotkanie 2. Grupy DKK miało miejsce 16 kwietnia 2019
MBP w Szprotawie, Eugenia Wałęga

Szczegóły

Opublikowano: 18 kwiecień 2019

Dziewiątego kwietnia 2019 roku odbyło się spotkanie pierwszej grupy DKK dla dorosłych ze Szprotawy. Tym razem rozmawiałyśmy o powieści Joanny Bator, „Purezento”. Poprzednia, która bardzo podobała się naszym klubowiczkom to „Ciemno, prawie noc”.                                                                                              

„Purezento” to historia młodej nauczycielki języka polskiego, która po wielu doświadczeniach życiowych, trafia do Japonii, aby zaopiekować się kotem znajomej. Tam oswaja się z kulturą, obyczajami, przyrodą i trudną sztuką kintsugi – sklejania części potłuczonych naczyń. Nasza bohaterka podejmuje próbę i dzięki pomocy mistrza kintsugi, skleja własne kawałki roztrzaskanego życia.

Książka przypadła nam do gustu, możemy ją polecić ze względu na spokój jaki emanuje z treści, nienachalną fabułę, ciekawe opisy Japonii, w której autorka książki niegdyś mieszkała.

Szczegóły

Opublikowano: 14 marzec 2019

„Przeznaczeni” to ostatnia powieść Katarzyny Grocholi, znanej i lubianej współczesnej powieściopisarki. Jej książki ukazują się w milionowym nakładzie. Jak sama mówi pisze „ ku pokrzepieniu serc”, stąd może bierze się  ogromna poczytność jej książek. „Przenaczonych” pisała cztery lata. Jak twierdzi dopiero po jej napisaniu naprawdę poczuła się  pisarką i musi jakiś czas  odpocząć. Faktycznie jest to powieść zdecydowanie odmienna od  jej wcześniejszych książek. Interesująca fabuła i postaci głównych bohaterów sprawiają, że książkę czyta się „jednym tchem”. Ta książka  nacechowana jest  charakterystycznym dla autorki optymizmem i nadzieją, mimo, że traktuje o sprawach trudnych, życiowych. Autorka poprzez kreacje swoich bohaterów pokazuje wszelkiego rodzaju uzależnienia (alkohol, hazard), toksyczne związki, trudne relacje z najbliższymi, poczucie samotności, bólu, starość      a także śmierć. To  mądra książka, którą możemy polecić innym. Przyjemnej lektury.

12 marca 2019 r.  - Eugenia Wałęga -   2. Grupa DKK dla dorosłych przy MBP w Szprotawie

Szczegóły

Opublikowano: 06 marzec 2019

5 marca 2019 spotkaliśmy się, aby opowiedzieć o swoich wrażeniach po przeczytaniu powieści „Ruiny przeszłości” Chrisa Bohjalian. Amerykański autor podjął wątek z okresu II wojny światowej we Włoszech. Akcja powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach. Arystokratyczną rodzinę i grupę partyzantów poznajemy w 1943 roku w majątku ziemskim rodziny Rosatich. Czas wojny wzbudza w ludziach różne instynkty. Jedni chcą za wszelką cenę przetrwać, inni pragną wolności swojej ojczyzny. Równolegle akcja toczy się w 1955 roku. Wówczas dochodzi do dwóch okrutnych morderstw, których zagadkę próbuje rozwikłać ze swoim partnerem policjantka Serafina. Co łączy ludzi z tych okresów? Dlaczego policjantka ma imię ściśle związane z ogniem? Kto komu zagraża? Na te pytania można znaleźć odpowiedzi pomiędzy wierszami tekstu. Serdecznie polecamy powieść, która zgrabnie łączy kryminał, książkę obyczajową i historyczną.

Julita Hofman

Szczegóły

Opublikowano: 26 luty 2019

Alice Munro i Pedro Almodóvar to dwie wielkie osobowości, które mieliśmy okazję  bliżej poznać podczas spotkania 2. grupy DKK w Szprotawie- 12 lutego 2019r. Po raz kolejny okazało się,  że książka i film często chadzają w parze. „Miłość dobrej kobiety”, to zbiór ośmiu opowiadań o kobietach i problemach, z którymi przyszło im się zmierzyć. Pedro Almodóvar nazywany jest  „reżyserem kobiet”. Jego film „Julieta" (2016r.) obejrzeliśmy w drugiej części naszego spotkania.  Wizualnie  i tematycznie „Julieta” doskonale wpisuje się w magiczną atmosferę opowiadań noblistki Alice Munro, krążących wokół idei tęsknoty, pamięci, utraty i umiejętności przemieniania tego, co zwyczajne w dzieło sztuki”- Janusz Wróblewski „Polityka”.

„Poruszające, intymne historie opowiedziane z olbrzymią wrażliwością i wyczuciem detalu”. Polecamy.

                                                                           Eugenia Wałęga, 2. Grupa DKK  przy MBP w Szprotawie