Miejska Biblioteka Publiczna w Szprotawie

drogaPrzebaczanie jest przywróceniem sobie wolności, jest kluczem w naszym ręku od własnej celi więziennej

Te słowa kardynała Stefana Wyszyńskiego są kluczem do książki Erica Lomaxa „Droga do zapomnienia”. Jest to powieść oparta na faktach. Autor, oficer brytyjski w czasie II wojny światowej tafia do japońskiego obozu jenieckiego. Tam przeżywa nieludzkie tortury, głód, jest męczony psychicznie. Jego wola przeżycia pomaga przetrwać mu to piekło. Po wojnie wraca do domu, do normalnego życia. Jednak trauma wojny pozostaje. Wspomnienia, ból psychiczny nie pozwalają Ericowi na normalne kontakty z ludźmi. Dopiero jako człowiek dojrzały, spotyka na swej drodze kobietę, w której zakochuje się. To właśnie jego druga żona, pomaga Lomaxowi w rozliczeniu się z przeszłością i spotkaniu Takashiego  Nagase, największego wroga z obozu na Dalekim Wschodzie. Po 50 latach, więzień i oprawca, spotykają się. Wszystkie złe emocje, chęć zemsty, zadania bólu odpływają. Eric Lomax przebacza i staje się wolnym człowiekiem.  17 maja 2017 r. klub DKK ze Szprotawy dyskutował na temat książki „Droga do zapomnienia” E. Lomaxa. Wszystkie klubowiczki zgodnie stwierdziły, że najważniejsze w życiu jest zrozumienie i wybaczenie, nie można w życiu chować urazy, żyć w zawiści. Na spotkaniu obejrzeliśmy również ekranizację powieści.


27 marca o godz. 16.00  druga grupa DKK dla dorosłych spotkała si , by porozmawiać o książce Larsa Myttinga  „Płyń z tonącymi”. To norweska saga, którą czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem od  początku do końca. Ciekawa fabuła, narracja w pierwszej osobie(bardzo przekonująca i wiarygodna) , bohaterowie uwikłani w wir historycznych zdarzeń (I i II wojna światowa), tajemnice rodzinne, niespełniona  i tragiczna miłość- to sedno tej niezwykłej opowieści, dodatkowo  wzbogaconej o urokliwe opisy natury, piękne krajobrazy  Norwegii, Szkocji i Francji. Książka trzyma w napięciu  i urzeka klimatem misternie utkanym przez autora. Bardzo ciekawa i pouczająca lektura. Polecamy miłośnikom sag, sensacji, kryminałów, ale nie tylko, bowiem , każdy znajdzie w niej coś dla siebie.  „Matka była dla mnie zapachem. Była ciepłem.  Była nogą, którą obejmowałem kurczowo. Powiewem czegoś niebieskiego – sukienki, w której, zdaje się, chodziła. Powtarzałem sobie, że wystrzeliła mnie w życie jak z łuku, i kiedy przywoływałem o niej wspomnienia, nie wiedziałem, czy  są właściwe lub zgodne z prawdą, odtwarzałem ją po prostu tak, jak zdawało mi się, że syn powinien wspominać swoją matkę.”… Miłej lektury.

Eugenia Wałęga-  Miejska Biblioteka Publiczna w Szprotawie

stryjenskaSkąd się bierze talent? Czy artysta może pogodzić życie rodzinne z pasją? Czy ekscentryczne zachowanie artysty to szaleństwo czy osobowość?

Takie oto pytania pojawiły się na spotkaniu  Dyskusyjnego Klubu Książki w dniu 15.03.2017 r. w szprotawskiej bibliotece. Tym razem naszemu spotkaniu towarzyszyły niecodzienne rozmowy na temat życia i pracy artysty. A lekturą nawiązującą do treści rozmów była książka pt. „Stryjeńska. Diabli nadali” Angeliki Kuźniak.

Przybliżyliśmy sylwetkę mało znanej obecnie artystki, malarki Zofii Stryjeńskiej, która w latach międzywojennych była znana i doceniana, po wojnie niestety zapomniana. Jej życie to gotowy scenariusz do filmu. Była bardzo utalentowana, wszechstronna, jednak jej życie rodzinne nie było usłane różami. Rozwód z mężem Karolem Stryjeńskim, drugie małżeństwo też nieudane, choroba artystki, rozłąka z dziećmi. Jednak do wszystkiego podchodziła z humorem i dystansem do siebie, jej żywiołowy temperament doprowadzał do komicznych sytuacji.

Lektura bardzo nam się podobała, polecamy ją wszystkim czytelnikom, którzy lubią książki biograficzne i dobrą rozrywkę.

Pozdrawiam wiosennie wszystkich klubowiczów – Joanna Obara.

Kolaże423 stycznia 2017 r. spotkałyśmy się, by podzielić się wrażeniami z lektury książki Jennifer Lee Carrell  „Wciąż mnie prześladują…”. To druga książka  autorki. Książka,  która otrzymała status światowego bestsellera. Carrel, z wykształcenia doktor literatury amerykańskiej i angielskiej, reżyserka sztuk Szekspira, porzuciła pracę naukową, by oddać się pisaniu powieści. „Wciąż mnie prześladują..” to książka sensacyjna, z szybką, zaskakującą akcją, wciągającą od początku do końca. Akcja powieści kręci się wokół zaginionego rękopisu „Makbeta”,  fatum ciążącym nad sztuką, czarnej magii, serii tajemniczych morderstw.  Książkę czyta się ją jednym tchem.  Powieść mocno ugruntowana jest ciekawymi informacjami dotyczącymi Szekspira, postaci bardzo tajemniczej, kontrowersyjnej, będącej przedmiotem wielu teorii spiskowych. Zafascynowane Szekspirem poszłyśmy  jego śladem , ale im więcej informacji o nim do nas trafiało, tym mniej o nim wiedziałyśmy. Był czy nie był? Powieść stała się dla nas  inspiracją,  by zgłębiać  tajemnicę Szekspira oraz  klątwy związanej  z „Makbetem”. To bardzo dobry materiał na film fabularny oraz ciekawe spędzenie wolnego czasu. Polecamy.

Eugenia Wałęga- II grupa DKK, Miejska Biblioteka Publiczna w Szprotawie

ukrwienia12 października 2016 r. II grupa DKK zmierzyła się z opowiadaniami poczytnego i lubianego pisarza. Tematem 15 opowiadań są historie  czysto ludzkie, poparte ciekawą analizą i refleksją socjologiczną. Autor pisze „ku pokrzepieniu serc” i jak sam mówi jego utwory nie mają  szczególnych walorów literackich, tylko są ciekawe od strony poznawczej. Niewielką objętościowo książeczkę czyta się szybko i przyjemnie. Polecamy, nie tylko miłośnikom  jego twórczości.                                                                                                               
Eugenia Wałęga

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.