W piątek 1 kwietnia br. miało miejsce kolejne spotkanie DKK dla dorosłych. Tym razem Panie zapoznały się z autobiografią pisarki Krystyny Kofty.

Krystyna Kofta jest kobietą bezpośrednią a dla niektórych nawet nieobliczalną. W swoich książkach buntuje kobiety a sama od najmłodszych lat była buntowniczką. Nie ma dla niej tematów tabu, nie unika refleksji na temat Boga, śmierci  (również własnej), feminizmu, polityki czy używek. Swoje wyraziste poglądy doprawia niejednokrotnie ironią i sowitą porcją poczucia humoru. Pozwala się poznać nie tylko jako pisarka, lecz także jako córka, żona i matka.

W autobiografii „Kobieta zbuntowana” autorka przenosi się pamięcią do swojego dzieciństwa, opisuje okres dojrzewania, pierwszych prób pisarskich, miłości i inicjacji seksualnej. Przedstawia swoje drzewo genealogiczne, wnikliwie portretuje miejsca szczególnie jej bliskie i ludzi, z którymi zetknął ją los. Nie boi się tematów trudnych i bardzo intymnych, barwnie przedstawia swoje relacje z teściową, przejmująco opisuje odchodzenie ojca, matki i innych ważnych dla niej osób.

Jej autobiografia to portret kobiety zbuntowanej, odważnej i ciekawej świata dlatego nie wszystkim może się ona spodobać. Krystyna Kofta dla niektórych może okazać się normalną kobietą a dla innych zbyt wulgarna i bezpośrednią.

Podczas spotkania DKK w Bojadłach, które odbyło się 20 maja, czytelniczki mogły poznać powieść „Silva rerum". Autorką jest litewska pisarka Kristina Sabaliauskaite. Opisuje ona burzliwe losy szlacheckiej rodziny Norwojszów, a konkretnie Elżbiety i Jana Macieja oraz ich dzieci- Urszuli i Kazimierz. Akcja toczy się w siedemnastowiecznej Litwie. Autorka w sposób wciągający opisuje Wilno, jego barokowy styl oraz bogactwo historycznego szczegółu. Wątki mistyczne przeplatają się z awanturniczymi, a świętość graniczy z pożądaniem. To opowieść o balansowaniu między śmiercią a życiem, brzydotą a pięknem, ciałem a duszą, napisana w lekki, prosty sposób, który zachwycił czytelniczki. Polecamy tą powieść.

Moderator DKK dla dorosłych Monika Kubacka
GBP w Bojadłach, filia w Klenicy

Rok 1935. Irena poznaje Waltera – berlińczyka, służącego w wojsku w Züllichau. Ten, niechętny faszyzmowi, usiłuje uciec do Szwecji. Zostaje jednak pojmany w Międzyzdrojach i osadzony w obozie o zaostrzonym reżimie. Zwolniony po kilkunastu miesiącach, wraca i pomimo wielu przeciwności, pobierają się z Ireną.

Wybucha wojna. Waltera biorą na front, a wkrótce przepada bez wieści w Rosji. Irena z dziećmi powraca do rodziców do wsi Klenica. Zaborcza matka, od początku niechętna małżeństwu córki, przyczynia się do jej rozwodu z mężem, który powrócił z niewoli. Irena musi zapomnieć o swoim dawnym berlińskim życiu. Wrasta w nowe środowisko, staje się Polką. Ustawicznie zderzają się ze sobą dwa światy, ten dawny niemiecki i ten aktualny – polski.

Kiedy ustabilizowane życie bohaterki zdaje się już być wolne od niespodzianek, nadchodzą zmiany. Irena znowu jest z Walterem i staje się świadkiem upadku NRD i zjednoczenia Niemiec.

Przedstawiona historia jest w przeważającej części prawdziwa. Zamierzeniem autora był opis życia bohaterki na tle zdarzeń historycznych XX wieku, przy możliwie realistycznym przedstawieniu czasów, w których działa się akcji.

Po powrocie Ireny do rodziców, akcja toczy się w Klenicy i to nasuwa wspomnienia czytelniczek dotyczące bohaterki. Część ją znało, niektórzy są nawet opisani w książce.  Autor w bardzo pogodny sposób ukazał losy Ireny, który zachwycił czytelników.

Klenica, 07.06.2016r.