powieściopisarzCzy każdy może być pisarzem? Dyskusja w klubie DKK "Orator"
 o książce Haruki Murakamiego "Zawód: powieściopisarz"

Na lutowym spotkaniu (05.02.2018 r.), klubowicze podzielili się wrażeniami z przeczytanej książki  Haruki Murakamiego " Zawód: powieściopisarz".
W 11 esejach , które można nazwać autobiograficznymi bowiem zawierają wiele wątków autobiograficznych.  Autor opowiada o sobie i swoim warsztacie pisarskim,  o tym jakie były początki i wyboje na drodze do sukcesu.
 Jednak klubowicze nie podzielają zdania , że są to eseje. 
Jakim człowiekiem jest powieściopisarz ?. Nie wie jak to jest u innych pisarzy. Autor chowa się za swoimi bohaterami nie lubi pokazywać się publicznie, nie udziela wywiadów, rzadko pojawia się w mediach. Jest człowiekiem zamkniętym w sobie.  Mówi o systematyczności. Pisarzami zostają wytrwali, geniusze odpuszczają. Żmudna praca, która nauczyła go pokory oraz nadawała rytm jego dniom. Szczęściu. Jak nie utracić wiary w siebie w  obliczu bardzo surowej krytyki ?.
Klubowicze zwrócili uwagę na powtórzenia. Na fragmenty zawierające laudację na swój temat, na rozbudowane Ego Autora,  na zachowanie bardziej pasujące do dorastającej młodzieży , która wie wszystko na każdy temat, najlepiej. 
Dla początkujących pisarzy pomoże znaleźć swój własny styl i sposób pisania. Eseje opisują sposób myślenia Murakamiego. W esejach Murakami pokazuje , że napisanie książki  to nie jest trudne zadanie. Później jest trudniej bo życie książki obecnie jest krótkie i wejść do kanonu literatury nie sposób. Autor porusza tematy, które dla niektórych mogą wydawać się kontrowersyjne ale  Murakami pisze zawodowo od 40 lat, więc wnioski są przemyślane choć nasi klubowicze nie do końca się z nimi zgadzają.
Następne spotkanie wyznaczono na 05.03.2018 r. a do przeczytania zaproponowano książkę Paulliny Simons "Samotna gwiazda".

                                                                       Moderator DKK

                                                                       Bogusława Hołub

samotna gwiazda5 marca br. odbyło się kolejne spotkanie klubowiczów DKK „Orator” w Świebodzinie, na którym omawiano książkę Paulliny Simons „Samotna gwiazda”.

„Samotna gwiazda” opowiada o młodych ludziach, którzy po ukończeniu nauki w szkole średniej wybierają się w wymarzoną podróż do Europy. Początkowo młodzi Amerykanie chcą zobaczyć piękno hiszpańskiej Barcelony, ale plan podróży ma zostać powiększony o kraje Europy Środkowej i Wschodniej – Chloe ma odwiedzić rodzinę na Łotwie i uregulować stary rodzinny dług. Autorka szczegółowo opisuje kolejne sceny. Przedstawiona rzeczywistość to świat widziany młodymi oczyma, które patrzą świeżo, ciekawie, choć nieco niedojrzale.

Nie jest to typowy romans, to opowieść o przyjaźni, odkrywaniu siebie, poznawaniu swojego wnętrza i dojrzewaniu. Paullina Simons to mistrzyni grania na emocjach.  

Mimo rekomendacji „autorka zaczęła pisać tę książkę w polskim pociągu” zdaniem klubowiczów książka okazała się nudna, rozciągnięta w czasie. Klubowiczów zbulwersowało postrzeganie przez autorkę Polski. Przedstawiła ją jako kraj pijaków, złodziei i brudnych, spóźniających się pociągów.

Następne spotkanie zaplanowano na 09 kwietnia a do dyskusji zaproponowano książkę Elisabeth Herrmann „Opiekunka do dziecka”.

Moderator
Renata Borowiak

opiekunkaNa pierwszym wiosennym spotkaniu 9.04.2018 r., przedmiotem dyskusji i rozważań była książka Elisabeth Herrmann " Opiekunka do dzieci". Połączenie thrillera, sensacji i kryminału, ściślej mówiąc kryminału politycznego.
Książka łączy współczesność z przeszłością. Główny bohater berliński adwokat Joachim Vernau musi się zmierzyć z niechlubnymi wydarzeniam z historii Niemiec, które miały miejsce w czasie drugiej wojny światowej . Ale to również chęć zainteresowania i przypomnienia czytelnikom o niechlubnych działaniach Trzeciej Rzeszy, w tym także przymuszania do pracy robotnic z krajów okupowanych, tu z Ukrainy. Oprócz tego Joachim znajduje jednoznaczne ślady handlu dziełami sztuki, które zostały zagrabione przez nazistów. Książka porusza wiele problemów moralnych. Czytając książkę trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie czy budowanie prestiżu i dobrego wizerunku rodziny, w oparciu o kłamstwo, ma szansę na powodzenie?
Skonstruwanie powieści czyli połączenie kryminalu, zbrodni z tajemnicą z przeszłości, daje podwaliny, że książka powinna być ciekawa. Jednak nie do końca tak jest. Brakuje w niej napięcia, akcja rozwija się powoli. To wątki polityczne z Sigrun Zernikow narzeczonej adwokata spowalniają akcję. Powieść oferuje rozrywkę docierania do prawdy ukrytej pod wieloma warstwami intrygujących tajemnic, kłamstw, oszustw i morderstw. Autorka bardzo dobrze pokazuje współczesne społeczeństwo Niemiec m.in. ich poglądy wzajemne stosunki, sytuację materialną. Temat książki jest nadal aktualny a II wojna światowa i wydarzenia z jej czasów nie pozwalają na zapomnienie. Książka jednak nie przypadła klubowiczom do gustu. Następne spotkanie wyznaczono na 07.05.2018 r. a klubowicze udadzą się w podróż po Rosji lat 50 i 60- tych czytając książkę Johna Steinbecka " Dziennik z podróży do Rosji".

                                                                                  Moderator:
                                                                                   Bogusława Hołub

stenack7 maja odbyło się ostatnie, przed wakacjami, spotkanie klubowiczów DKK „Orator" w Świebodzinie. Dyskutowano nad książką Johna Steinbecka „Dziennik z podróży do Rosji”.

„Dziennik…” to relacja z podróży Johna Steinbecka i Roberta Capy po Związku Radzieckim w czasach zimnej wojny. Tuż po opadnięciu żelaznej kurtyny, John Steinbeck oraz znany fotograf wojenny Robert Capa podjęli  wyprawę do Związku Radzieckiego z zamiarem napisania reportażu dla gazety „New York Herald Tribune”. Sławni podróżnicy mieli rzadką okazję odwiedzenia nie tylko Moskwy i Stalingradu, lecz także ukraińskich wsi oraz Gruzji. Steinbeck i Capa uwiecznili to, co widzieli, za pomocą słów i zdjęć, tworząc poruszający zapis codziennego życia zwykłych Rosjan. Zarejestrowali rzeczywistość życia robotników pracujących w fabrykach, urzędników państwowych oraz chłopów – społeczeństwa, które wyzwoliło się z koszmaru II wojny światowej.  Książka jest bogata w zdjęcia, na których uchwycono codzienność Rosjan. Relacja bogata jest w liczne opisy i refleksje autora, jednak stanowi także zapis rozmów zwykłych ludzi, prowadzonych przy codziennych zajęciach.  Każdy rozdział książki stanowi dokładny opis życia zwykłych ludzi, z którymi spotykała się dwójka reporterów. Szczegółowo przedstawieni zostali wszyscy, którzy pomagali odnaleźć się dziennikarzom w nowej rzeczywistości, jednak to przypadkowo napotkanym osobom poświęcono największą uwagę. Stąd też prosty język „Dziennika…”, w którym często cytowane są wypowiedzi mieszkańców ZSRR. Temat książki jest ciągle aktualny, ale wspomnienia wojenne i lata 40, 50 i 60-te nie pozwalają przyjąć relacji z tej podróży za prawdziwą i dlatego książka nie przypadła klubowiczom do gustu.

Kolejne spotkanie klubowiczów odbędzie się 03.09.2018 r. a do dyskusji wytypowano książkę Mai Lunde  „Historia pszczół”.

 

Moderator

Renata Borowiak

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.