Mottem trzeciego tegorocznego spotkania DKK „ORATOR” były słowa Antoine’a de Saint - Exupéry’ego, pochodzące z książki „Ziemia, planeta ludzi”:
„ Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dla tego kto stawia mu czoło, nie jest już ono nieznane” . Jeden
z klubowiczów na początku spotkania, przy pomocy prezentacji multimedialnej, przedstawił kilka najtrudniejszych, zdaniem wielu himalaistów, do zdobycia szczytów świata. Wśród nich znalazł się Mnich – szczyt w Tatrach Wysokich nad Morskim Okiem z 300 m. pionową ścianą skalną. Pierwszym Polakiem, który zdobył Mnicha był Jan Gwalbert Pawlikowski – historyk literatury, teatrolog i taternik. Kolejnym prezentowanym szczytem był szwajcarski Matterhorn w Alpach Pennińskich o wys. 4478 m. n.p.m., w kształcie piramidy o czterech idealnych graniach. Pierwszym Polakiem, który zdobył szczyt
w 1893r. był wybitny fizyk Marian Smoluchowski, którego prace posłużyły Einsteinowi do wyprowadzenia równań
o ruchach Browna. Ukazane zostały także: szwajcarski Eiger w Alpach Berneńskich, z najwyższą na świecie (1800m.) ścianą pionową lodowo-skalną, Fitz Roy w Andach Patagońskich, którego nazwa pochodzi od nazwiska Roberta Fitzroy’a, komandora statku „Beagle” oraz K2 w Karakorum, drugi pod względem wysokości (8611m.) szczyt świata, znajdujący się na granicy Pakistanu i Chin. Takie wprowadzenie do dyskusji nie było przypadkowe, bowiem omawianą książką było „Dotknięcie pustki”
Joe Simpsona, traktujące o ekstremalnych przeżyciach alpinisty w Andach Peruwiańskich.
Pozycja książkowa wywarła na uczestnikach ogromne wrażenie. Niektórzy z klubowiczów uznali ją za najpiękniejszą dotychczas omawianą książkę na DKK, ze względu na fenomenalny opis gór, a także ukazanie studium natury i psychologii człowieka. Poza tym, książka skłoniła dyskutantów do głębokich refleksji. Opowiada historię dwóch wspinaczy: Joe Simpsona oraz Simona Yates’a, którzy za cel obrali sobie zdobycie peruwiańskiego szczytu Siula Grande. Z pozoru wydająca się być łatwą wspinaczką wyprawa, stała się początkiem dramatu, gdy Joe uszkodził nogę. Simon, który próbował uratować przyjaciela, jednak zmuszony był odciąć linę, za co był ostro krytykowany przez środowisko alpinistów. Klubowicze byli zgodni co do tego, że książka trzyma w napięciu do ostatnich stron, ukazując przy tym niesamowite studium śmierci. Każda wyprawa w góry zawsze wiąże się z ogromnym ryzykiem, a potem trzeba zrobić wszystko, by to ryzyko zminimalizować. Przywołany został termin „prozopagnozja”, oznaczający zmiany w korze ciemieniowej mózgu, zachodzące pod wpływem silnych emocji. Często występuje u ludzi, którzy stają w obliczu zagrożenia.
„Dotknięcie pustki” zostało wyróżnione m.in. nagrodą Boargmana Taskera w kategorii literatury górskiej. Książka warta jest polecenia osobom zainteresowanym tematyką górską, a także wszystkim tym, którzy mają ochotę przeczytać dobrą pozycję literacką.
Druga część spotkania odbyła się pod hasłem: „Moje czytelnicze propozycje”. Ze względu na szerokie spektrum wiekowe, zawodowe oraz ze względu na zachowany parytet płci, propozycje były różnorodne. Wśród proponowanych książek znalazły się obyczajowe, historyczne, podróżnicze i biograficzne. Jedna z uczestniczek spotkania zachęcała do sięgnięcia po książkę „Między niewiastami” Johna McGaherna. To głębokie studium zaburzonych relacji pomiędzy zgorzkniałym i bezwzględnym ojcem, a córkami wychowywanymi przez niego w atmosferze nieustannego lęku i emocjonalnego uzależnienia. Michael Moran – bohater książki jest byłym żołnierzem, samotnikiem, którego losy na zawsze naznaczył udział w irlandzkiej wojnie o niepodległość. Niepokojąca historia rodzinna zgrabnie wpisuje się w obyczajowość Irlandii pierwszej połowy XX wieku. Za tę powieść Autor otrzymał m.in. nagrodę „Irish Times”. Kolejnymi polecanymi powieściami były historyczne książki Leo Kesslera, ukazujące okrucieństwo wojny. Z książek podróżniczych zaproponowano: „Amerykę łacińską” Piotra Kraśko oraz „Gaumardżos!” autorstwa Anny Dziewit – Meller oraz Marcina Mellera – pełna pasjonujących opowieści o Gruzji, w których nie brakuje głębszych refleksji, szczypty nostalgii i dramatycznych suspensów. Jeden z klubowiczów zachęcał do przeczytania książki biograficznej: „Olimpio, czyli życie Wiktora Hugo”, której autorem jest André Maurois. Powieść ukazuje wszechstronną i różnorodną osobowość Pisarza, zaangażowanego w działalność republikańską we Francji. Drugą z proponowanych były „Summa technologiae” Stanisława Lema. To przenikliwie napisane eseje informatyczne, w których Autor pół wieku temu przewidział istnienie sztucznej inteligencji (rozdział: Intelektronika) oraz rzeczywistości wirtualnej (Fantomologia).
Spotkanie, jak co miesiąc upłynęło w bardzo miłej atmosferze. Kolejne wyznaczyliśmy sobie na 16. kwietnia, a dyskutować będziemy o książce Janusza Leona Wiśniewskiego pt. „Łóżko”.
Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w DKK!

6lutego 2012 r. na DKK dla młodzieży w Świebodzinie uczestniczki dyskutowały o wyjątkowej polskiej rodzinie przedstawionej w książce Barbary Kosmowskiej pt. „Buba”. Rodzina mieszka w bloku przy ulicy Zwierzynieckiej. Główna bohaterka jest uczennicą liceum, ma na imię Agnieszka, na którą każdy mówi „Buba”. Matka Buby jest pisarką a ojciec prezenterem telewizyjnym. Nastolatka przeżywa kłótnie między rodzicami. Dziadek to jedyna osoba, która zawsze jej wysłucha czy zagra w brydża. Buba jak każda dziewczyna boryka się z problemami nastolatek: pierwsza miłość, dorastanie, oceny w szkole czy brak zainteresowania ze strony rodziców.
Na pytanie: Czy rodzina Buby jest zwyczajna? – klubowiczki odpowiedziały: „Nie jest zwyczajna. Wydaje mi się, że ta rodzina jest wyjątkowa. Każdy jest indywidualny, oryginalny, zaskakuje na swój sposób.” Inna wypowiedź na pytanie to: „Zdecydowanie nie jest zwyczajna. Nie co dzień spotyka się pisarkę, prezentera telewizyjnego, szalonego staruszka i zbuntowaną nastolatkę w jednej rodzinie. Tak więc ta rodzina to mieszanka wybuchowa.” Buba jest bohaterką, która mimo licznych problemów swoim optymizmem zaraża innych. Na pytanie:” Czy chciałabyś zaprzyjaźnić się z Bubą?” Uczestniczki DKK odpowiedziały: „Tak , zdecydowanie. Okazała się bardzo interesującą postacią o nietypowym charakterze.”
Klubowiczki polecają książkę Barbary Kosmowskiej, bo czyta się ją lekko i przyjemnie. Występują zabawne sytuacje i świetne dialogi: „W książce podobało mi się to w jaki sposób została napisana.”; „Podobali mi się w niej bohaterowie, przede wszystkim zabawny dziadek i nieobliczalna matka Buby.”

prowadząca
Ewa Kubik

5 marca 2012 r. uczestniczki DKK dla młodzieży w Świebodzinie przekonały się, że w mrocznym świecie Gatlin naprawdę dzieją się niemożliwe i magiczne rzeczy. Ten świat przedstawiony jest w książce pt. „Istoty ciemności” Kami Garcia i Margaret Stohl. Jest to druga część Kronik Obdarzonych. Książka popularna na całym świecie, również zdobyła sympatię wśród klubowiczek w Świebodzinie.
Akcja powieści dzieje się w Gatlin, miasteczku zagubionym gdzieś w lasach Karoliny Południowej. Ethan poznaje mroczną stronę Gatlin, kiedy zakochuje się w Lenie- Obdarzonej. Był to świat istot ciemności ukryty w podziemnych tunelach, pełen magii i klątw. Lena ze swoim ukochanym Ethanem muszą przeciwstawić się złu panującemu w miasteczku, w którym żyją. Historia staje się ciekawa kiedy znika Lena. Ethan jest nieszczęśliwy i nie może zrozumieć dziwnego zachowania dziewczyny. Podejmuje się wraz z przyjacielem Linkiem odnaleźć Lenę. Wchodzą do podziemnych tuneli i poznają siłę magii.
Mroczne zakamarki, klątwa, niebezpieczeństwo, miłość i magia to tematyka dla fantastycznej literatury. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się bardzo przyjemnie. Czytelnikom, którzy chcieliby przeczytać „Istoty ciemności”, proponujemy rozpocząć książkę od pierwszej części Kronik Obdarzonych pt. „Piękne istoty”. Świetna lektura dla wszystkich sympatyków literatury fantastycznej. Polecamy !

prowadząca
Ewa Kubik