Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

Szczegóły

Opublikowano: 30 listopad 2015

Na klubowym spotkaniu omawiałyśmy książki Diane Ducret "Kobiety Dyktatorów" i "Kobiety Dyktatorów 2". Sylwetki największych zbrodniarzy XX wieku i roli w ich życiu kobiet - żon, kochanek, przyjaciółek poznajemy z innej strony. Wiele informacji , szczegółów mniej znanych z innych publikacji autorka przedstawia w sposób, który nie specjalnie przypadł nam do gustu. Ten ciekawy temat napisany jest dość monotonnym stylem ,który nazwałyśmy sprawozdawczym. Zabrakło ekspresji i tej tak zwanej iskry, która porywa czytelnika.
Ale żeby nie było tak całkiem na nie to dodam ,że jednej z klubowiczek obie książki się podobały i co najważniejsze dobrze się czytały.Tak więc niech każdy po przeczytaniu sam oceni te biograficzne publikacje.

DKK Gubin - Ewa Dąbek

Szczegóły

Opublikowano: 15 październik 2015

Tydzień po spotkaniu w naszej bibliotece z autorką omawiamy powieść Katarzyny Enerlich „Kiedyś przy Błękitnym Księżycu". Staje się ona powodem długiej rozmowy „o życiu".

Powieść K. Enerlich dotyczy bowiem problemów, z którymi bardziej lub mniej bezpośrednio zetknął się każdy z nas. Narratorką i główną bohaterką jest kobieta żyjąca w cieniu alkoholowej choroby swego ojca. Opuszczona przez matkę, która wybrała życie z dala od męża alkoholika, przyjmuje rolę opiekunki i terapeutki swego ojca. W pułapce współuzależnienia targana jest sprzecznymi uczuciami od pogardy i nienawiści do żalu i współczucia. Dorasta w przeczuciu, że nie będzie umiała zbudować szczęśliwego domu, bo nie miała skąd czerpać wzorców. Z czasem dowie się o tragedii, która przyczyniła się do rozpadu rodziny i pijaństwa ojca.

W pewnym momencie w tym przygnębiającym obrazie pojawia się nadzieja, gdy bohaterka stwierdza: „Wychodziłam oto małymi krokami z kompleksu kulawego życia dziecka alkoholika, niewspierana żadną zorganizowaną terapią, nieszpikowana radami psychologów. Oparłam się na sile umysłu i wielkiej potrzebie zwycięstwa."
Istotną rolę w odmianie losu i postawy życiowej Barbary odegrała wiara w moc zjawiska Błękitnego Księżyca, tj. trzynastej pełni w roku, ale by zaspokoić ciekawość dalszych losów bohaterów, trzeba sięgnąć po powieść. Warto, choćby dla osobistych refleksji.

B. Wiśniewska - DKK Gubin

Szczegóły

Opublikowano: 22 wrzesień 2015

We wrześniu na spotkaniu klubu omawiałyśmy dwie autobiograficzne książki Joanny Szczepkowskiej "Kto ty jesteś" i "Wygrasz jak przegrasz". Tworzą one sagę rodzinną Parandowskich i Szczepkowskich. Pierwsza część "Kto ty jesteś" to reporterska relacja z poszukiwań korzeni rodzinnych. Dowiadujemy się z nich o historii, kolejach losu członków rodzin, o ich wielonarodowym pochodzeniu i co charakterystyczne wielu antenatów pani Joanny było artystami / pisarze,aktorzy, śpiewacy/. Dobrze napisana, szczerze , bez patosu i gloryfikowania traktująca tak wielkie osoby jak na przykład Jan Parandowski stanowi bardzo interesującą lekturę .
Druga część "Wygrasz jak przegrasz" dotyczy spraw współczesnych , znanych nam z mediów, które jak się okazuje nie zawsze są obiektywne. Autorka odważnie broni swoich niezależnych poglądów,własnego zdania i wyznawanych wartości , które często wzbudzają kontrowersje. Obrona i wierność swoim przekonaniom , bez względu na cenę jaką się za to płaci wymaga siły charakteru i cywilnej odwagi, której Joannie Szczepkowskiej nie brakuje - i dobrze.
Zachęcamy do przeczytania tych książek, są po prostu mądre, zmuszają czytelnika do refleksji i na pewno nie pozostawiają obojętnym.
Dodam jeszcze, że miałyśmy przyjemność spotkać się osobiście z Joanną Szczepkowską w Gubinie. Nasz DKK wraz z Gubińskim Domem Kultury i Klubem Kobiet Niezależnych jest organizatorem gubińskiej "Wyspy Literackiej", na której aktorka mówiła o swoich książkach, rolach teatralnych i filmowych. Odpowiadała na liczne pytania od uczestników i tradycyjnie już posadziła drzewko na Wyspie Teatralnej gdzie odbywało się spotkanie.

Ewa Dąbek - Gubin DKK

Szczegóły

Opublikowano: 31 lipiec 2015

W lipcu spotkałyśmy się u naszej koleżanki z klubu ,w jej ogrodzie przy grillu oraz pysznych gofrach i omawiałyśmy książkę Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego "Autorka" . Jest to połączenie kryminału i powieści obyczajowej z cechami i bohaterami właściwymi dla obu tych gatunków. Warta akcja, interesująca fabuła, więcej niż zaskakujące zakończenie, dogłębna charakterystyka psychologiczna bohaterów to wszystko tworzy ciekawą konstrukcję tej powieści, którą polecamy do poczytania na wakacje. Na marginesie dodam,że nie doszłyśmy do konsensusu w sprawie czy wolimy czytać powieści tych autorów pisane razem czy osobno.
DKK Gubin - Ewa Dąbek

„TRZY X PAPUSZA”

Grudniowe spotkanie poświęciłyśmy Bronisławie Wajs czyli Papuszy. Po cygańsku Papusza znaczy lalka, lecz jej życie nie było bajkowe. W spotkaniu z autorką książki „Papusza”, Angeliką Kuźniak w Zielonej Górze wzięły udział reprezentantki naszego klubu. Materiały do książki autorka czerpała z artykułów i wywiadów prasowych, listów Papuszy, z trudnych rozmów z Cyganami a zwłaszcza z dokumentów Jerzego Ficowskiego, „odkrywcy” Papuszy. Angelika Kuźniak nie zajęła stanowiska w sprawie filmu Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze „Papusza”, gdyż pisząc książkę nie wiedziała o jego powstawaniu.
Książka „Papusza” to przede wszystkim przypomnienie o pierwszej cygańskiej poetce, jej twórczym rozwoju i literackim dorobku oraz jej życiu prywatnym. Dużo dowiadujemy się o roli Jerzego Ficowskiego i Juliana Tuwima i ich wpływie na jej twórczość. Papusza i jej środowisko, jakże podzielone jeśli chodzi o poetkę. Publikacje jej wierszy i piosenek, rosnąca popularność i zainteresowanie przyczyniły się do wykluczenia jej z cygańskiej społeczności. Posądzona o zdradę kodeksu plemiennego żyła w odosobnieniu i nieakceptowaniu jej przez większość Cyganów, miało to bezpośredni wpływ na jej zdrowie, zwłaszcza psychiczne. Najlepiej oddają to słowa samej Papuszy „…Z taboru byłam, teraz znikąd jestem…” wypowiedziane krótko przed śmiercią. O wykluczeniu jej świadczy również to, że pochowano ją z dala od cygańskich mogił. W wierszach Papuszy dominuje ogromna tęsknota za przyrodą i za filozofią życia cygańskiego.
Film „Papusza” Joanny Kos - Krauze i Krzysztofa Krauze w czarno-białej konwencji przedstawia hermetyczny świat Cyganów, ich  codzienność, dramatyczny dla nich jako nacji czas II wojny światowej , zarówno holocaust jak i pogromy na Ukrainie. Powojenne losy, przymusowe osadnictwo – koniec z taborami i koczowniczym trybem życia, próby asymilacji z polskim społeczeństwem. Film oddaje hołd Papuszy i romskiej kulturze bez „kolorowego” obrazu Cyganów.
Te trzy „spotkania” z Papuszą pozwoliły  nam „gadźiom”  choć trochę poznać ten wciąż mało znany cygański świat.

Ewa Dąbek – DKK Gubin