„Rodzimy się braćmi, lecz pod wpływem wychowania stajemy się różni". Pani Ming lat 50, uszczypliwa babcia klozetowa w męskiej ubikacji opowiada,że jest matką dziesięciorga dzieci. Liczna rodzina wydaje się jej całym światem. Główny bohater europejczyk odwiedzający współczesne Chiny jest zafascynowany jej osobą. W Chinach wolno mieć tylko jedno dziecko, więc ona każde dziecko zameldowała pod innym nazwiskiem. Opowiada o życiu każdego dziecka- każde jej dziecko jest wyjątkowe. Wiedziony ciekawością europejczyk postanawia odkryć największy sekret pani Ming, który kobieta skrywa pod fasada swoich poruszających, choć niewiarygodnych opowieściach. Nagle pani Ming poda ofiarą wypadku. Europejczyk odwiedza ją w szpitalu, gdzie poznaje tajemnice jej dziesięciorga wirtualnych dzieci. Pani Ming sama jednak uosabiała cały naród chiński subtelnie cywilizowany.

Barbara Matysiak
Babimost 26.03.2015r

29.04.2015r. w Oddziale dla Dorosłych odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, na którym omawiano książkę autorstwa Sue Monk Kidd „Czarne skrzydła".

Recenzję z przeczytanej książki napisała jedna z klubowiczek.

„Czarne skrzydła" to książka o życiu niewolników w Karolinie Południowej. Sędzia Sądu Najwyższego, pan Grimke miał dziesięcioro dzieci, żonę i czternastoosobową służbę składającą się z niewolników nad , którymi pieczę sprawowała pani Grimke, kobieta surowa i bezduszna. Piątym z kolei dzieckiem była Sara stwarzającym największe problemy wychowawcze. Mając jedenaście lat dostała w prezencie urodzinowym niewolnicę, dziesięcioletnią Szelmę, którą bardzo polubiła. Widząc traktowanie niewolników postanawia im pomóc, ucząc ich czytać i pisać, ale największym jej marzeniem jest zwrócenie wolności Szelmie. Sara nie mogąc studiować prawa opuszcza dom i wyjeżdża do Północnej Karoliny, gdzie zniesiono już niewolnictwo. Zarabia na życie wygłaszając odczyty. W tym czasie umiera jej ojciec, zachęcona ociepleniem stosunków z matką, kolejny raz się rozczarowuje. Utrzymuje ciągły kontakt listowy z Szelma i Niną. Po szesnastu latach Sara odwiedza Charleston prosząc chorą matkę, by odsprzedała jej Szelmę i jej córkę Niebo, na co nie dostaje zgody. W związku z tym kobiety pod przykryciem strojów żałobnych postanawiają uciec. Ucieczka się powiodła. Sara pisała książki razem z siostrą Angalino, wygłaszały odczyty na rzecz abolicji i praw kobiet. Nigdy nie wyszła za mąż, choć miała dwa razy propozycję od człowieka, którego kochała. Poświęcając się swojemu młodzieńczemu zapałowi została sama, bez rodziny.

Teresa Grasza
Babimost 29.04.2015r.

Autorzy opisują drastyczne przypadki stosowania przemocy fizycznej i psychicznej wobec kobiet żyjących w różnych kulturach. W wielu regionach świata uważa się kobiety za własność mężczyzn. Kobiety nie mogą decydować o własnym losie, całkowicie poddane woli męża czy ojca. Zgwałcone kobiety można oskarżyć i skazać na karę więzienia, a nawet śmierć. Nastoletnią dziewczynę wydać za mąż za dwukrotnie starszego mężczyznę i nikt przeciw temu nie zaprotestuje. Kobiety i dziewczynki żyją w strachu o własne życie i zdrowie. W krajach islamskich zabijanie albo zakopywanie żywcem kobiet w imię honoru, to plemienna tradycja. Dla systemu nie ma różnicy między kobietą, która sama decyduje się na seks z mężczyzną, a kobietą zgwałconą – jedno i drugie jest przestępstwem. Tak mówią prawa islamu - szariatu. Za dwa centymetry odsłoniętych włosów kara 80 uderzeń biczem. Kobietom nie wolno pracować, uczyć się i wychodzić na ulicę. Wdowom nie wolno powtórnie wyjść za mąż, nie wolno im nosić ozdób, ani posiadać żadnego majątku, mogą tylko żebrać. Dziewczynkom wycinali na żywo łechtaczkę i wargi sromowe, a resztę zszywali grubymi nićmi. Pod rządami Talików kobietom za studiowanie (potajemne)literatury i pisanie wierszy groził więzienie, tortury a nawet śmierć. Pytanie; czy to wina Religi? Tony Blair przekonywał, że religijny fanatyzm kłóci się z prawdziwą religią, że większość religii łączą wspólne wartości i że należy uczyć prawdziwej teologii, aby pokonać tych, którzy ją zniekształcają. W islamie nie chodzi o to, czego chce kobieta, ani o to co jest dla niej najlepsze, chodzi o mężczyznę, który jest jej właścicielem o nikogo więcej. W podobnej sytuacji są kobiety mormonów w USA. Kontrola nad ich genitaliami dokonuje się poprzez kontrolę całego ciała i umysłu, a nie poprzez obcinanie narządów płciowych i zszywanie tego co pozostanie, a tak dzieje się w Afryce. Wiele afrykańskich kobiet prowadzi walkę przeciw okaleczeniu kobiecych genitaliów Jedną z nich jest Nahid Toubia, pierwsza kobieta – chirurg w Sudanie.

Barbara Matysiak
Babimost 25.06.2015r.