Biblioteka Publiczna im. W. Sautera w Babimoście

miłosnaPonieważ nasze młodzieżowe DKK to prawie same dziewczyny, za stosowne uznałyśmy poruszenie na jednym ze spotkań tematu pierwszej miłości. To trudny temat zwłaszcza wśród nastolatek, zatem aby ostudzić emocje, które wywołał zaproponowany temat, spotkanie rozpoczęliśmy karcianym flirtem. Był to jednak flirt nie byle jaki, bo z cytatami z dzieł naszego noblisty Henryka Sienkiewicza. Gra okazała się świetnym wstępem do dyskusji na temat literatury miłosnej dla młodzieży. Każdy z uczestników spotkania podał swoją propozycję najlepszej, jego zdaniem, książki o miłości. Wśród faworytów znalazły się taki tytuły jak: „Pierwsza miłość” Marty Fox, „Gwiazd naszych wina” Johna Greena czy „Niezbędnik obserwatorów gwiazd” Mathewa Quicka.

bajka o piotrusiuW poniedziałek 9 października odbyło się spotkanie z najstarszą grupą dzieci z przedszkola „Pod Muchomorkiem” w Babimoście. Grupa „żabek” rozpoczęła cykl spotkań w ramach DKK dla dzieci. Tym razem nie przeczytaliśmy, ale wysłuchaliśmy bajki pod tytułem: „Bajka o Piotrusiu” ze zbioru „Mądre bajki z całego świata”. Nie mogliśmy zacząć inaczej niż bajką polską. Po wysłuchaniu bajki dzieci opowiadały o swoich wrażeniach z nią związanych. Przy okazji udało nam się „przemycić” trochę podstawowej wiedzy na temat naszego kraju. Na następnym spotkaniu wysłuchamy bajki z Ugandy.

szarkaW poniedziałek, 2października,  do Biblioteki zawitała grupa 5-latków z Niepublicznego Przedszkola „Pod Muchomorkiem” w Babimoście. Spotkanie odbyło się w ramach Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci. Po wspólnych zabawach integracyjnych i zapoznawczych „na warsztat” wzięliśmy książkę Ewy Nowak „Szarka”. To historia Gabrysi, która przebywa na feriach zimowych u swoich dziadków na wsi. Pewnego dnia w domu dziadków dziewczynki zjawia się tajemniczy mężczyzna z workiem, z którego wyskakuje szczenię. Psiak, ku uciesze Gabrysi, zostaje z nimi. Tymczasem pod okoliczne domostwa coraz bliżej podchodzą wilki, całe watahy… Czy tytułowa Szarka to na pewno pies?

gargasJest to historia trzech kobiet żyjących w zażyłej przyjaźni. Nikt i nic nie jest w stanie ich poróżnić, nawet w tedy gdy ich zdania są odmienne. Przyjaźnią się od najmłodszych szkolnych lat. Dorota, matka dwóch chłopców obarczona ciężarem obowiązków, w których nie ma pomocy ze strony męża, a zdradzana przez niego z młodszą od niej dziewczyną, wciąż darzy go miłością. Przyjaciółka Hanna, singielka pracuje w państwowej korporacji goni za sukcesem, nie ma czasu na miłość, liczy się tylko praca. Trzecia przyjaciółka Kalina tworzy szczęśliwy związek z Piotrem, pracuje  w butiku. Jej spokojne życie burzy niespodziewanie spotkanie z dawną miłością. Życie tych kobiet na pozór normalne jak w większości rodzin jest trudne i monotonne. Przyjaźń ich jest ciągle testowana dzień po dniu, lecz one zawsze są gotowe, aby pomagać innym. Nagle przychodzi choroba Hani i znowu ich przyjaźń jest wystawiona na próbę. Czy ich wierność przetrwa przez tak tragiczne przeżycie?. Okazuje się, że w obliczu śmierci stają się silniejsze do tego stopnia , że chcą tą ostatnia drogę Hanny przeżyć razem. Trudno pogodzić się z tym, ale najważniejsze to być wiernym sobie, swoim ideałom, że nie można zagubić się w plątaninie, chaosie cudzych myśli, emocji. Najważniejsze jest, aby nie rezygnować z siebie i nie poddawać się, nadal snuć i realizować swoje marzenia. Całe nasze życie jest wypełnione małymi kamyczkami szczęścia,  a czasami wielkim głazem przytłaczając nas, lecz dzięki przyjaźni możemy wiele przetrwać i wierzyć w lepszą przyszłość.

                         Stanisława Kasprzyk

Babimost 14.09.2017 r.

gargas2

powrotJest to opowieść o sile miłości i wybaczania przenosząca się do świata wspomnień i rodzinnego domu. Alicja Pniewska ma 37 lat. Jej małżeństwo się rozpadło, straciła dobrze płatna pracę. Została bez dachu nad głową, mąż zamieszkał z kochanka, a ja wyrzucił z mieszkania. Samotna po dwóch poronieniach nieszczęśliwa pojechała do rodzinnego domu po dziadkach w pięknej miejscowości Pniewo. Dom był drewniany i wymagał kapitalnego remontu. Alicja się nie poddaje. Przy pomocy życzliwych ludzi remontuje dom. Spotyka Michałka, pięciolatka  sierotę mieszkającego z babcia,. Pokochała go jak własne dziecko, którego już nigdy nie mogła urodzić. Tragiczny las Michałka całkowicie odmienił podejście Alicji do życia. Spotyka dziada –legendę starych wydarzeń, przyjaciele jej dziadka. Od niego dowiaduje się jakie piekło przeżyli jej dziadek i jego przyjaciel w okresie wojny. Poznaje Adama  jego mała córkę porzuconych przez żonę. Często bywa, ze szczęście jest na wyciągnięcie ręki, a my gnamy gdzieś bez opamiętania licząc na to, że za rogiem spotkamy właściwą osobę. Tak naprawdę liczy się to, co tu i teraz, bo to jest czas dany tylko nam – tak teraz myśli Alicja. Definicja szczęścia według Alicji – my, nasze dzieci i stary dom. Byłego męża Alicji kochanka porzuciła, a on chory na raka tuła się po szpitalach. Potwierdza się prawda że zło wyrządzone drugiemu zawsze do nas wraca. Najważniejsze jest to by mieć dom i ludzi, którzy nadają sens naszemu życiu.

Fundusze Europejskie dla rozwoju Lubuskiego.
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.