Relacje ze spotkań poszczególnych DKK

W styczniu 2013r. spotkaliśmy się w klubie DKK dla dzieci w Osiecznicy aby porozmawiać o książce Beaty Ostrowickiej „Jest taka historia. Opowieść o Januszu Korczaku”.

Trzecioklasista Janek leży chory, prosi więc swoją prababcię Franię, aby po raz kolejny opowiedziała mu szczególną historię – mimo iż słyszał ją już wiele razy. Prababcia snuje bowiem opowieść o swoim dzieciństwie: smutnym sieroctwie w ubogim sierocińcu i przeprowadzce do pięknego budynku z tablicą „Dom Sierot”, gdzie poznała Panadoktora – tak jednym tchem dzieci zwracały się do Janusza Korczaka – i jego współpracowniczkę Stefanię Wilczyńską. Janek wraz z prababcią przenosi się w tamto miejsce: poznaje dzieci, zasady panujące w Domu, wreszcie metody wychowawcze Panadoktora i zasady, jakimi się kierował. Wiele rzeczy go dziwi, wiele musi mu Frania, która znowu zmieniła się w małą dziewczynkę, wyjaśniać i pokazywać. Chłopiec przyswaja sobie zasadę Korczaka, że dziecko jest najważniejsze, że ma prawo do godności, bezpieczeństwa i miłości. Ze zdumieniem dowiaduje się o wymianach i zakładach z Panemdoktorem, o instytucji Sądu, przed którym stanąć może każdy, nawet sam Pandoktor, o Dniu Brudasa, o „Małym Przeglądzie”. Janek porównuje też podejście Korczaka do dzieci z tym, co widzi we własnej szkole – i stwierdza, że wśród jej pracowników są tacy, których chętnie postawiłby przed sądem w Domu Sierot.
Czyta się tę książkę wartko i płynnie. Jasiek przenosi się „w czasie” i dzięki wplatanym opowieściom prababci- razem z nim ”zwiedzamy” Dom Sierot. To za jego pośrednictwem i małej Frani poznajemy reguły, które wprowadził Korczak: obowiązki i prace (dyżury), w których każde dziecko brało udział, skrzynkę na listy, prośby i petycje; zeszyt dla tych, którzy chcieli się bić

Nie jest łatwo opowiedzieć dzieciom o Januszu Korczaku, jego życiu, działalności pedagogicznej, pisarskiej czy wreszcie o tragicznym sierpniu 1942 roku. Beata Ostrowicka dobrze wywiązała się z tego zadania: stworzyła zajmującą, ciepłą, wzruszającą historię, chociaż tekst jest chwilami nieco przegadany, za duża jest dawka wiedzy, jaką autorka wtłoczyła w opowieść prababci Frani, niepotrzebne „dorosłe” wtręty (dzieci nie muszą wiedzieć, że Korczak był twórcą nowoczesnych koncepcji wychowawczych) czy sztucznie doklejona scena, w której mowa o Korczaku pisarzu.
Pandoktor, taki szczupły, z bródką, w okularach, to nie tylko pan doktor, czyli lekarz, ale też dyrektor tego sierocińca. Najważniejsza osoba. Wspaniały wychowawca, doradca i opiekun.
Czasy opisane w tej książce uświadomiły dzieciom, że warto jest być dobrym i pomagać innym.

Nie zmienia to faktu, że książka może się podobać i młodszym, i starszym czytelnikom – jest nie tylko do czytania, ale i do oglądania, gdyż z tekstem znakomicie korespondują rewelacyjne ilustracje Joli Richter-Magnuszewskiej (Wydawnictwo Literatura, 2012) – są cudownie kolorowe, lekko baśniowe, pomagają budować nastrój, co szczególnie widać w ostatniej części książki, poświęconej okupacji.

Moderator DKK w Osiecznicy

W styczniu 2013 r. spotkaliśmy się w klubie DKK dla dorosłych w Osiecznicy, aby porozmawiać o książce S. J. Watson „Zanim zasnę”.

Christine budzi się co rano w obcym łóżku u boku obcego mężczyzny. W lustrze widzi twarz... nieznajomej kobiety, dużo starszej od niej. I co rano się dowiaduje, że to jej twarz, jej mąż, jej łóżko. Że przed dwudziestu laty na skutek wypadku straciła zdolność zapamiętywania. Co rano przeżywa wstrząs, co rano musi się z nim godzić. Jej życie wydaje się tragicznie proste. Powoli jednak okazuje się, że ta prostota jest pozorna. Że Christine ma na przykład swojego neurologa, o którym nie wie jej mąż, że prowadzi pamiętnik, dzięki któremu może częściowo zapełnić luki w pamięci. Kobietę zaczyna niepokoić jej całkowita zależność od męża. Okazuje się, że ma jakieś inne wspomnienia niż te, które co rano pieczołowicie mąż odtwarza. Christine zaczyna stawiać nowe pytania – jak wyglądał jej wypadek, dlaczego nie mają dzieci, co się stało z jej przyjaciółką. Im bardziej się zbliża do prawdy, tym bardziej niewiarygodna się ona staje.
Christine bardzo chce odzyskać pamięć i wspomnienia. Twierdzi że, jest dorosła, lecz uszkodzona, a jej umysł się potknął.
Bohaterkę polubiłyśmy od razu. Codziennie przeżywa swój dramat i codziennie stawia dzielnie czoło czekającym ją wyzwaniom. Jako czytelnicy nie będziemy się nudzić, fabuła wartko płynie, mocno przyśpiesza na końcu a na dodatek napięcie i tajemniczy klimat towarzyszy nam przez cały czas.
„Zanim zasnę” to świetna książka psychologiczna, która intryguje poruszaną tematyką, ciekawi zapętloną intrygą i nieszablonową fabułą. Polecamy wszystkim ceniącym oryginalne lektury, jak i zafascynowanym procesami pamięci i kryjącymi się w niej możliwościami.

W grudniu 2012 r. spotkaliśmy się w DKK dla dorosłych w Osiecznicy aby porozmawiać o książce J. K. Rowling „Trafny wybór”.

Z ogromną ciekawością sięgnęły Klubowiczki po książkę „Trafny wybór”. Pisarka zaskarbiła sobie szerokie grono czytelników serią książek o przygodach młodego czarodzieja Harryego Pottera.
Zagłębiając się w lekturze, pierwszej powieści tylko dla dorosłych tej autorki, Klubowiczki odkryły nową Rowling, podejmującą bardzo trudne tematy, ukazującą nierówności społeczne i zakłamanie. To opowieść o prawdziwym życiu, odartym ze złudzeń.
Akcja powieści rozgrywa się w niewielkim miasteczku Pagford, gdzie po nagłej śmierci jednego z miejskich radnych trzeba obsadzić wakat. Autorka przedstawia reakcje poszczególnych mieszkańców na śmierć sąsiada. Przeskakują od domu do domu, od jednej rodziny do drugiej, opisuje portret społeczności Pagford, której moralność autorka podważa, wyjawiając przed nami sekrety i występki swoich postaci. Jednocześnie pokazuje ich niemoc i bezsilność w obliczu codzienności. Nikt tu nie ma łatwego życia, każdy z nich z czymś się zmaga, a najbardziej z sobą samym. W powieści odbijają się jak w lustrze problemy współczesności: rasizm, przemoc, nietolerancja i patologia. Do tragedii w powieści przyczyniają się też niedomówienia, unikanie szczerości i egoizmu. Autorka z sukcesem próbuje pokazać, że podobne postępowanie nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Finalnie daje jednak nadzieję, bo część jej bohaterów postanawia się zmienić.

W listopadzie 2012r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dorosłych w Osiecznicy aby porozmawiać o książce L. Parkkinen ”Ty pierwszy,Maks”.

To wybitna powieść psychologiczno-obyczajowa fińskiej pisarki o współistnieniu, miłości, odmienności i tolerancji. Głównymi bohaterami są bracia syjamscy zrośnięci tułowiami. Mają kompletnie inne charaktery. Rubaszny ,nie stroniący od alkoholu, kobieciarz Max i nieco mniej udany, nieśmiały, żyjący w cieniu brata Isaac. Matka chłopców oddaje ich na wieś do dziadków ,bo tak nieudani synowie, nie mogą burzyć idylli mieszczańskiej rodziny. Dziwactwo chłopców stanie się wkrótce ich jedyną szansą na przeżycie. Najpierw ciotka sprzeda ich fotografowi, żeby za kilka otrzymanych monet kupić sobie wymarzony kapelusz. Potem przez całe życie kalectwo braci będzie ich kapitałem, źródłem utrzymania Trafią do najróżniejszych cyrków, w których będą odgrywać przeróżne role, wystawiając swoje kalectwo na widok złaknionej odmienności widowni. Poróżni ich kobieta, piękna Rosjanka Iris. Ale tylko ona dostrzeże w nich normalnych, osobnych ludzi. Bracia w zamian opowiedzą jej niezwykłą historię swego życia, od chwili, gdy ich rodzice pozbyli się z domu "dziwadeł", po wieloletnie występy w cyrkowej trupie.

Klubowiczki stwierdziły, że ta ksiązka nie należy do lekkich lektur, ale warto ją przeczytać.

W listopadzie 2012 r. spotkaliśmy się w Klubie DKK dla dzieci aby porozmawiać o książce „Tajemnica szkoły” oraz „Tajemnica pociągu” Martina Widmarka.

Akcja książek rozgrywa się w małym szwedzkim miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie, Lasse i Maja, chodzą do tej samej klasy i wspólnie prowadzą małe biuro detektywistyczne.

Valleby zostało zasypane fałszywymi banknotami. Wiele wskazuje na to, że pieniądze produkowane są w szkole Lassego i Mai! Żeby złapać winnego, konieczne jest nocne śledztwo i dużo sprytu w pozyskiwaniu odcisków palców. Lasse i Maja przekonają się, że ich szkoła kryje niejedną tajemnicę...

W wagonie bagażowym przewożona jest duża suma pieniędzy. Komisarz nadzoruje ten transport. Tym samym pociągiem jadą Lasse i Maja. Nagle pociąg gwałtownie się zatrzymuje - ktoś pociągnął za hamulec bezpieczeństwa. Ale to nie wszystko - zniknął worek z pieniędzmi! Na szczęście Lasse i Maja poczynili już pewne obserwacje...
Na łamach ksiązki towarzyszy im –tradycyjnie już –komisarz policji oraz –nietradycyjnie-jego kolega maszynista, męczący i nieco nawiedzony pastor, konduktorka i kelnerka.

Wszyscy oni (no, może z wyjątkiem komisarza) stają się podejrzani, gdy z przedziału bagażowego znikają przeznaczone do zniszczenia pieniądze. Komu i w jakim celu są potrzebne? Wydawać by się mogło, że każdemu... lecz choć powody do zagarnięcia cudzych pieniędzy ma każdy, to winny jest tylko jeden. Lasse i Maja oczywiście rozwiązują zagadkę, lecz komisarz staje przed trudnym zadaniem. Co zrobić z rabusiem?

Co? - sami się przekonajcie. My już wiemy, kto jest winny i dlaczego.
Książki Widmarka dzieci bardzo lubią czytać. Duża czcionka, duża ilość czarno-białych ilustracji oraz trzymająca w napięciu akcja sprawia, że dzieci czytają je z wypiekami na twarzy.